tag:blogger.com,1999:blog-58732548327925774002024-03-13T18:22:46.814+03:00İstanbul Hanımefendisi'nin Bebek GünlüğüAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.comBlogger25125tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-54665163808124495742017-07-26T11:12:00.001+03:002017-07-26T12:44:01.983+03:00Halil Efe 3 Aylık - Uçak- Gemi- Kara Yolculuğu<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg78mkp3NOXXW1yiys2nMIPSxoEPRGYq1GGrgnj3l7_1S8ufNXEyE_GiA3pJvPvIRP8yxzmV7GMSeAGECld4YC8SiHAIcGP7aj3Mc3XjHQRQkYf5tTicSiis8HwuHzbWU5GYqzgOWRuvQ/s1600/IMG_8493.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="754" data-original-width="1244" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg78mkp3NOXXW1yiys2nMIPSxoEPRGYq1GGrgnj3l7_1S8ufNXEyE_GiA3pJvPvIRP8yxzmV7GMSeAGECld4YC8SiHAIcGP7aj3Mc3XjHQRQkYf5tTicSiis8HwuHzbWU5GYqzgOWRuvQ/s400/IMG_8493.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Halil Efe 3. ayında <b>hem uçak hem gemi hem de kara</b> yolculuğu yaptı. Leyleği havada gördü vesselam. Yolculuklarımız sorunsuz geçti ne mutlu ki. Sanırım bebeğimiz de bizim gibi gezmeyi seven biri olacak. Tek problem, gemi yolculuğunda alt bakım ve emzirme yeri sıkıntısının olmasıydı. Maalesef ki her yerde bebekli ailelerin hayatını kolaylaştıracak imkanlar bulunmuyor.<br />
<br />
Mart ayında, Almanya'da ikamet eden dayım vefat etti. Çocukları, defnedilebilmesi için önce İstanbul'a uçakla cenazeyi naklettiler, oradan da kara yoluyla Çanakkale'ye götürdüler. Çok sevdiğim, birlikte uzun vakitler geçirip, sohbet ettiğimiz dayımın vefatının ben İstanbul'dayken olmasının, bir mesaj olduğunu düşündüm. Ailemle beraber ve tabi ki Halil Efe'yle, cenaze aracının arkasında kendi aracımızla 6 saat yol gittik. Pambık yol boyunca oto koltuğunda uyudu, hiç sorun yaratmadı. Vardığımızda ise, cenaze evinin hem kalabalık olması, hem de bir bebeğin geceyi geçirmesine çok uygun olmaması nedeniyle, evi yarım saat mesafede olan babannemizde kaldık. Böylece hem dayıma son görevimi gerçekleştirmiş oldum hem babanne ve dedemiz torunlarıyla vakit geçirdiler, hem de bebeğim herhangi bir olumsuzlukla karşılaşmadı.<br />
<br />
3. ay doktor kontrolü İstanbul'daki bir hastanede yapıldı. Normalde sağlık ocağı bebeklerin tüm aşılarını yapıyor ancak 3. ayda tavsiye edilen ama devletin karşılamadığı <b>Rota virüsü</b> aşısını yaptırabilmek için özel bir hastaneye gitmemiz gerekiyordu. Özellikle 2 yaş altındaki bebeklerde ateş, kusma ve ishal şeklinde bağırsak enfeksiyonu yapan rota virüsüne karşı koruma sağlayan bu aşı, 2 veya 3 doz olarak ağızdan yapılabiliyor. Biz 2 doz olanını tercih ettik. 2 ay sonra 2. dozu yapılacak ve tamamlanmış olacak.<br />
<br />
Halil Efe bu ay <b>5800 gram</b>, <b>67 cm </b>olmuş. Kıbrıs'taki hastanemiz, İstanbul'daki sağlık ocağı, İstanbul'daki özel hastane derken, farklı tartılardan dolayı kilo ölçümleri de farklılaştı. Ondan mıdır bilmiyorum, bu ay beklediğimden daha az kilo almış görünüyor. Ayrıca kendini seslerle ifade etmeye başladı, sürekli auu, uu, aaa diye sesler çıkartıyor. Acaba bizim pambık erken mi konuşacak?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCSG3o-BE-Pz94T1iEH-l_7ufwikZxFy6LOOLFDvUfWMpMAoSaarH1j3k9WfcNrsfQIkzPt6RyS8MEr4cN0SSBLDvlbq2O_sCdnlJfuGye2fFWfc7FaF9f9iondQMS0rq3aBMsxq-QVw/s1600/IMG_8416.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="722" data-original-width="719" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCSG3o-BE-Pz94T1iEH-l_7ufwikZxFy6LOOLFDvUfWMpMAoSaarH1j3k9WfcNrsfQIkzPt6RyS8MEr4cN0SSBLDvlbq2O_sCdnlJfuGye2fFWfc7FaF9f9iondQMS0rq3aBMsxq-QVw/s400/IMG_8416.JPG" width="397" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Önümüzdeki ay işe başlamam gerekiyor. Doğum sonrası izinlerim bitecek ve yıllık iznimden de 15 gün kullanmış olacağım. Şirketimde ücretsiz izin kullanamıyorum. Bu durum beni hem üzüyor hem de korkutuyor. Keşke yeni doğum yapmış özel sektör çalışanlarına, işlerini kaybetme riski olmadan, daha fazla süreyle bebeklerine bakım olanağı sağlanabilse.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-46989302076571179192017-07-14T14:51:00.001+03:002017-07-14T14:51:30.275+03:00Halil Efe 2 Aylık - İlk Yalnız Kalmamız<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifiArR99GTLsNCbcdXon45Xv3O98eIjqaQ2g4MacJGxBxixk0DiXItk9MJz3iRAar-N7T0T_lszP5ZHx9J2aIMifvJ0MFsR0JB7q2dBNrFLi5YnK-AnFjjfRzodkZ5V0guGzU0CcM1sw/s1600/IMG_8383.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1114" data-original-width="1600" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifiArR99GTLsNCbcdXon45Xv3O98eIjqaQ2g4MacJGxBxixk0DiXItk9MJz3iRAar-N7T0T_lszP5ZHx9J2aIMifvJ0MFsR0JB7q2dBNrFLi5YnK-AnFjjfRzodkZ5V0guGzU0CcM1sw/s400/IMG_8383.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Halil Efe 2. ayında ilk kez bize gülümsedi. Tamam belki bize biz olduğumuz için gülümsemiyordur ama ben üzerime alındım :) Doktorumuz artık geceleri 2 saatte bir emzirmek için uyandırmamızın gerekmediğini söyledi. Ama alıştığı için bir ay kadar daha gece uykuları 2 saatte bir oldu. Mamayı kademeli olarak kestik, sadece anne sütü almaya başladı.<br />
<br />
Bebeklerin 40'ı çıktığında her yörede uygulanan adetler var. Kimi gül yaprakları atıyor suyuna, kimi tuz koyuyor. Biz de adettendir diyerek Efe 41 günlükken banyosunu duru su ile yaptırdık. O gün arabayla çıktık biraz dolaştık. Akrabamız yoksa 40 uçurup, gezmeyelim mi :)<br />
<br />
Doğduğundan beri hem anneannemiz hem de babannemiz bizimle birlikteydi. Allah razı olsun, çok faydalarını gördüm gerçekten de. Keza, ameliyatlı halim ile oturup kalkmam bile ağrılı oluyordu ilk zamanlar. Halil Efe 1 aylık olduğunda babannemiz döndü, 45 günlükken de anneannemiz. İlk başta tedirgin oldum acaba bebeğin ihtiyaçları ile eşim de işteyken tek başıma başa çıkabilecek miyim diye. Ama korktuğum gibi olmadı neyse ki. Sanırım annelik iç güdüleri ve becerileri, doğumla beraber içimize yükleniyor.<br />
<br />
2. ayın sonuna doğru, KKTC'den İstanbul'a ailemin yanına geldik. Eşim bir kaç gün izin kullanıp döndü. Ben de doğum iznimi değerlendirip kaldım. Halil Efe böylelikle ilk uçak deneyimini yaşadı. Bebek ile uçak seyahatinde altın kural, kalkış ve iniş esnasında bebeği emzirmek. Ya da emzik kullanmasını sağlamak. Bebek kemeri ile Efe'yi kendi kemerime bağladıktan sonra, emzirdim ve ne mutlu ki sorunsuz bir seyahat geçirdik, ne de olsa daha doğmadan defalarca uçak seyahati yapmıştı miniğimiz :)<br />
<br />
Halil Efe 2. ay kontrolunde <b>5500 gram</b> ve <b>63 cm</b> çıktı. Kontrollerini Sağlık Ocağı'nda yaptırdık. DaBT-IPV-Hib 5'li karma aşı, Pnomokok ve BCG(Verem) aşıları yapıldı. <b>Verem aşısı KKTC ' de yapılan bir aşı değil.</b> Doktorumuz eğer mümkünse 2. ay aşılarını Türkiye'de yaptırmamı, verem aşısının önemli bir aşı olduğunu söylemişti. Biz de imkanları değerlendirip, İstanbul'a ailemin yanına gelince, tamamını yaptırdık. Miniğimiz çok şükür ki dayanıklı, çok ağlamadan hemen sakinleşiyor.<br />
<br />
Ufak ufak farklı sesler çıkarmaya çalışan, bize birşeyler anlatmaya uğraşan bir pambığımız var artık.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghtXWyTObeRYbjR6w04grQlzcR03XAJeEZwOX6Cro9taVxaA-vUjgQm4AVXppx5VaAayosRGFr-gFaePXe9-ZaORnE3Sd36j39ifr__jQH0V_eew67Y7v0N05L-n-gEvkSd0C4FiJQnA/s1600/IMG_8415.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="705" data-original-width="719" height="391" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghtXWyTObeRYbjR6w04grQlzcR03XAJeEZwOX6Cro9taVxaA-vUjgQm4AVXppx5VaAayosRGFr-gFaePXe9-ZaORnE3Sd36j39ifr__jQH0V_eew67Y7v0N05L-n-gEvkSd0C4FiJQnA/s400/IMG_8415.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-76696084884609051962017-06-22T13:22:00.000+03:002017-06-22T13:22:18.905+03:00Halil Efe 1 Aylık- Bebekli Yaşama Adapte<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWfy48lAQk2CETk-UCVYN8VKXaS8seJXBl0MlPyEoIQztUN_p0YGDF8RKzCoT5EX3VwDpqCqYkXIRpPGM7qDf0ac_s-RopC7XGiFFAtFYZjPdtq4nxQ7coesRWkz6nZQnClGoLMQBt1A/s1600/IMG_8266.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1122" data-original-width="1600" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWfy48lAQk2CETk-UCVYN8VKXaS8seJXBl0MlPyEoIQztUN_p0YGDF8RKzCoT5EX3VwDpqCqYkXIRpPGM7qDf0ac_s-RopC7XGiFFAtFYZjPdtq4nxQ7coesRWkz6nZQnClGoLMQBt1A/s400/IMG_8266.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Halil Efe 1 Aylık</td></tr>
</tbody></table>
<b>9 ay 20 günlük </b>bekleyişin ardından sonunda Pambığımıza sağ salim kavuştuk. Hastanede 2 gece kaldıktan sonra 3. gün çıkışımız yapıldı. Hastanedeyken, gurbette de olsak meğer ne kadar dost biriktirdiğimizi farkettim. Ne mutlu bizim için.<br />
<br />
Hamileyken aldığım eğitimleri gerçekleştirmenin zamanı gelmişti artık. Doğum hikayelerinde hep anlatırlar. Doğdu, küçücüktü, elime almaya korktum. Efecik 4 kiloyu aşan bir tosuncuk olduğu için, kucaklamakta fazla zorlandım desem yalan olur, ama çok narin oldukları için insan yine de azami hassasiyet göstermek istiyor.<br />
<br />
Hamilelikten, hatta doğumdan daha zoru, hastaneden çıkıp eve gelmekti benim için. Aralık 21, Lefkoşa'da sağanak yağmur. Daha önceden de yolların bol çukurlu olmasına söverdim ama bu kez farklıydı. 3 gün boyunca kaldığım hastaneden çıkarken, sezaryen dikişlerimin bu kadar ağrı verebileceğini tahmin bile edemezdim. 20 kmlik Lefkoşa-Girne arası bitmez bir yol gibi geldi. Eşim artık 20-30 km hızla gidiyordu çukurlara hızlı girip acım artmasın diye. Yine de acıdan ağlaya ağlaya sonunda eve varabildik.<br />
<br />
Hastaneden çıktıktan 3 gün sonra, doktorumuz sarılık takibi için kan vermemizi istedi. Günlerdir yağan yağmurun azalmasını fırsat bilerek hastaneye gittik, Efe'nin topuğundan kan alındı. Sevindirici haber, sarılık değerleri normaldi. Ama dönüşte bardaktan boşanırcasına yağan yağmura yakalandık. 15 dakika içinde alt yapı sistemi yetersiz kaldı, Kıbrıs, tarihinin sayılı su baskınlarından birini yaşadı, öyle ki bir ara ada denize gömülecek sandım :) Arabanın arkasında Halil Efe ve ben, önde arabayı kullanan eşim. Oldukça yavaş gidiyoruz ama yoldaki rögar kapağı yerinden oynamış. Arabanın ön lastiği kırık rögar kapağına girdi ve lastik yarıldı. Şansımız varmış ki, orada su içinde yolda kalmadık, araba yaklaşık yarım kilometre daha gidebildi janta zarar vermeden. Lastikçiyi açık yakaladık, bizden önce de aynı yerde lastiği yarılan başka bir araçla ilgileniyordu. Bizim lastiğimizin ise yama kabul etmeyecek kadar durumu kötü olduğundan yeni lastik takıldı. Arabada henüz 1 haftalık olmamış bir bebekle kriko üzerindeki ilk tecrübemizi de yaşamış olduk. Bundan sonrası için ise tek duam, elektrikler kesilmeden evimize varmamızdı. KKTC'de böyle afet şeklinde yağışlar olduğunda elektrikler hemen kesilir. Bizim ev ise 6. katta, ameliyatlı halimle o merdivenleri nasıl çıkarım diye yol buyunca dua edip düşündüm. Neyse ki korktuğum olmadı ve elektrikler kesilmeden evimize gelip, bunca macera sonrası rahat bir nefes aldık.<br />
<br />
Anne sütünün ne kadar önemli olduğunu fazlasıyla öğrenmiştim. Ama, hastanede sezaryen ameliyat sonrası tedbir amaçlı olarak doktorumun tavsiyesiyle önce memeden emzirme, sonra 30 cc mama şeklinde başladık. Bu 1 ay kontrolüne kadar böyle devam etti. Sonrasında adım adım azaltarak sadece anne sütüne döndük. Bir annenin sütüyle bebeğinin tüm ihtiyaçlarını karşılayabiliyor olması harika bir duygu.<br />
<br />
Efe'nin göbeği 15.günde düştü. Acaba nereye gömsek? 17.günde de ilk banyosunu yapmış olduk. Henüz erken olmakla beraber sanırım suyu sevecek :)<br />
<br />
Doktorumuzun tavsiyesiyle ilk 1 ay geceleri de dahil olmak üzere bebeği her istediğinde ama en geç 2 saatte bir emzirdim. Bu sarılığın da önüne geçiyormuş. Çok şükür yüksek bir sarılık değeriyle hiç karşılaşmadık.<br />
<br />
Bu arada konu bebek yetiştirmek olunca, her kafadan bir ses çıkıyor. Herkes kendi bebek yetiştirme şeklinin doğru olduğunu savunuyor. Ben ise en güncel doğrular ile birlikte yüreğimin de sesini dinleyerek hareket edeceğim."Bilen kişiler" 10 günlük bebeği kucağa alıştırma diye başladılar. Daha hayatla, dış dünyayla yeni tanışmış bebeğimi elbette kucağıma alacağım dedim ve aldım da. O şu anda sadece annesini ve anne kokusunu tanıyor. Bunu ondan mahrum etmemeliydim. Her ne kadar henüz 15-30 cm aralığında bir görüş mesafesi olsa da, emzirirken ve onu kollarımda sarmaladığımda beni görüyor ve inceliyor. Bundan eminim!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUmoRFJx7LWooDofDou80TX3FTfvUIv2_pHO4kUF8a6eivzy5X9OSywTJIgfTtwG1qSoRd5RowT1kzIBgadN_gRPyHSTJn0wlBvcG-ahjY3pBBQtyYiFDveyXWQyR1vTYCQvfy9bPuug/s1600/IMG_8414.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="723" data-original-width="719" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUmoRFJx7LWooDofDou80TX3FTfvUIv2_pHO4kUF8a6eivzy5X9OSywTJIgfTtwG1qSoRd5RowT1kzIBgadN_gRPyHSTJn0wlBvcG-ahjY3pBBQtyYiFDveyXWQyR1vTYCQvfy9bPuug/s320/IMG_8414.JPG" width="318" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-3481956205047737522017-01-17T13:44:00.001+03:002017-01-17T13:44:30.896+03:00İstanbul Hanımefendisi'nin Doğum Hikayesi<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiZ3r8YoSpXLj5yXKfvoiRNZa9CMLIwmFHZCNZF_gJ8tliTQ9csb77zC4eEvvwYPhrTn5q4poAnwZH6hs4u4x8RF9Xvvmfv27OJPqJ5pUumvpag3ABAFNvIUGbJLbRICDMnw8APqGavg/s1600/IMG_8094+foto.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiZ3r8YoSpXLj5yXKfvoiRNZa9CMLIwmFHZCNZF_gJ8tliTQ9csb77zC4eEvvwYPhrTn5q4poAnwZH6hs4u4x8RF9Xvvmfv27OJPqJ5pUumvpag3ABAFNvIUGbJLbRICDMnw8APqGavg/s400/IMG_8094+foto.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Kısaca; bir bebeğin anne karnındaki ortalama süresi <b>9 ay 10 gün.</b>.. Çoğu bebek bu süreyi beklemeden dünyaya geliyor, bizim pambık ise ne yaptı biliyor musunuz? Cevabı doğum hikayesinde :)<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Hamileliğimi öğrendiğim andan beri şükürler olsun ki, bebeğim beni hiç üzmedi. Ne bir bulantı yaşadım, ne ağır işlerden sakınmamı ve yatmamı gerektirecek bir durum, ne düşük tehlikesi ne başka bir şey. O aşerme duygusu dahil bizim eve hiç uğramadı. Şükürler olsun oldukça rahat ve problemsiz bir hamilelik geçirdim. Toplamda 16 kilogram aldım. Bununla beraber Sigortalar'ın bana verdiği son süreye kadar da çalışmaya devam ettim. Eğer izin verselerdi, son güne kadar da çalışabilirdim, o kadar rahattım yani. Son iki hafta evde incik boncuk kurabiye süslemeyle geçti, bir hafta sonra da annelerimiz İstanbul'dan geldi. Onların gelmesiyle zaman geçmez oldu sanki. Elbette bebek istediği zaman gelecekti, bunu biz belirleyemezdik.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
13 Aralık 2016 Salı günü, tam <b>40 hafta</b> yani 9 ay 10 günün dolduğu beklenen doğum tarihiydi. NST de sancı yoktu, bebeğin kalp atışları ve suyu normaldi. Bebeğin kilosu 3400 gramdı. Daha önce oblik duruş olan bebeğim duruşunu düzelmişti ama hala kanala girmemişti. Böyle olunca doktorum normal doğum için beklemeye devam edebileceğimizi söyledi. Bebeğin kendi istediği zamanda dünyaya gelebilmesi benim de en çok arzu ettiğim şeydi, beklemeye karar verdik. 16 Aralık'a randevumuzu aldık.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
16 Aralık 2016 Cuma günü, doktorumuz yine herşeyin yolunda olduğunu, 3 gün daha bekleyebileceğimizi, ama bu 3 günün sonunda yani 9 ay 18 gün dolduktan sonra daha fazla beklemenin risk arz ettiğini, 42. haftaya giren bebeğin kakasını yapması vb. gibi risklerinin artması nedeniyle, suni sancı ile doğumu başlatmamız gerektiğini söyledi. Kafamızda deli sorular ile evimize döndük. Bebeğim neden gelmiyordu? Neden doğum kanalına girmiyordu? Neden hala bende en ufak doğum belirtisi yoktu?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Uzun bir süredir hamile pilatesine gidiyordum. Doğumu tetikleyecek ve kolaylaştıracak hareketleri uyguluyordum. Her gün 3-4 km yürüyordum. Hurma, tarçın çayı vb tüketiyordum. Meme uçlarını masajla uyarıyordum. Okuduğum duyduğum her şeyi yapıyordum. O hafta sonu da bunları yapmakla ve acaba doğumu başlatabilir miyimlerle geçti.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>19 Aralık 2016</b> Pazartesi günü bebek 41. haftayı bitirmişken, sabah erken saatte hastaneye gittik. Annelerimiz, eşim ve ben... Artık her an her şey olabileceği için hastane çantamız da yanımızdaydı. NST'ye bağlandım. Bebeğin kalp atışları normaldi, sancı yoktu. Ben de herhangi bir doğum belirtisi yoktu. USG'de bebeğin durumu iyi görünüyordu, 3500 gram civarında ölçüm veriyordu ama kanala hala girmemişti. O güne kadar normal doğum için sonuna kadar beni destekleyen doktorum, önümüzde iki seçenek olduğunu söyledi:</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Sezaryenle bebeği almak.</b></div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Suni sancı ile doğumu başlatmak:</b> Bebek kanala girmediği, rahimde açılma olmadığı için suni sancının başarı oranı maalesef ki düşükmüş. Saatlerce suni sancı çekip, açılma olmayıp, bebeğin kalp atışlarının düşme riski olabilirmiş. Bu durumda acil sezeryana alınmam söz konusu olabiliyormuş. Tüm bu risklere rağmen, normal doğumu çok istediğim için suni sancıyı deneyebileceğini söyledi.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
10 ay boyunca beni takip eden doktoruma güvenim tamdı. Eğer sezaryen yapmak isteseydi, 42. haftaya kadar beni bekletmezdi bunu da biliyordum. O nedenle kendine samimiyetle sordum, suni sancı denemek istersem başlatabileceğini ama şartların normal doğum için çok parlak görünmemesi nedeniyle başarısız olma ihtimalinin çok yüksek olduğunu, bunu gönül rızasıyla yapmayacağını söyledi. Henüz 20 gün önce yeğenimin çok benzer bir nedenle suni sancısının başlatılması, ancak bebeğin strese girmesi nedeniyle acil sezaryene alınması olayını yaşadıktan sonra, bu riske girmeyip, sezaryen kararı aldık. Son ana kadar elimden geleni yapmış ve beklemiştim ama bebeğim demek ki bu şekilde gelmeyi düşünmüyordu.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Saat 12 gibi yatışım yapıldı. Spinal sezaryen yapılacaktı. Spinal ile ilgili bilgim vardı ama daha önce hiç ameliyat tecrübesi olmayan biri için ameliyatın her anına tanık olmak nasıl olacaktı bilmiyordum. Cahil cesaretiydi belki de benim ki.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Saat 13,00 da damar yolum açıldı, giydirildim ve ameliyathaneye alındım. Ameliyathanede başımda 3 anestezi uzmanı, 2 asistan, 2 çocuk doktoru, 1 kendi kadın doğum doktorum, 2 dikişleri yapacak uzman, 1 katedral iğnesini yapacak uzman anestezist vardı. Arada giren çıkanlar oldu. Ameliyathanede sadece ben vardım ve benim için bu kadar kişinin bulunması ilginç geldi aynı zamanda uzman bir ekiple birlikte olduğumu düşünerek rahatlamamı sağladı. Ameliyathane masasında sırtımı kambur yaparak hareket etmeden oturmamı istediler, önümdeki anestezist kıza sarıldım. Sırtıma hafif bir iğne girdiğini hissettim ama acıtmadı, sonra sanırım 2 kere daha yaptı onları hiç hissetmedim. Ayaklarımda ısınma ve uyuşma olduğunda haber vermemi istediler. Yaklaşık 30 sn sonra uyuşma oldu, yatırıldım. Üzerime örtüler örttüler, ameliyat yeri ile olan görüntüm kesildi. Baş ucumda iki tane çok şeker anestezist vardı, sürekli benimle muhabbet ediyorlar ve beni rahatlatmaya çalışıyorlardı. Arada tansiyonum ölçülüyor, farkında olmadan sakinleştirici yapılıyordu. Sonda taktılar, hissettin mi dediler, ben artık belden aşağı hiç birşeyi hissetmiyordum ama fazlasıyla kendimdeydim, öyle ki çekilen fotoğrafları atabilmek için telefon numaramı istediler, verdim. Yaklaşık 10 dk sonra saat 13,25'te bebeğin başını gördük şimdi alıyoruz dediler. Birden bebeğimin ağlama sesini duydum, inanılmaz bir andı. Tertemiz çıkmış, hemen yanıma getirip gösterdiler, dokundum, konuştum. Sonra da çocuk doktorları ilk kontrollerini yapmak için yan masaya aldılar. Bebeğin doğmasıyla beraber doktorum, benim ricamı gerçekleştirdi, göbeğini keserken babamın adıyla <b>'Mehmet' </b>ile kesti. Bebeğimin göbek adı dedesinin adı olmuştu. Doktorumun bana ilk dediği 'iyi ki suni sancıyı denememişiz bu bebek beklediğimizden büyük doğdu annesi' oldu. Sonrasında kadın doğum doktorum ameliyathaneden çıktı, dikişlere başladılar. O esnada bebeğim de yukarıya anneanne ve babannesinin yanına, odamıza çıkartılmış, durumu çok iyiymiş.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Fazla değil 15 dakika sonra benim de işim bitmişti. Toplamda 45 dakika sürmüştü ameliyathaneye girişim ve çıkışım. Çıkışta eşim ameliyathanenin kapısında beni bekliyordu. O dakikalarda sözler susuyor, gözlerinizle konuşuyorsunuz, mutluluğunuzu paylaşıyorsunuz. Odaya çıkartıldım, bebeğim beyaz tenli, açık kumral, maviş gözlü tombik bir bebekti. <b>4040 gram, 53 cm.</b> doğmuş tosunum. Yeni doğan diğer bebeklerin yanında abi gibi duruyordu oğlum. Eee içerde boşuna fazladan kalmamıştı, büyümüştü de gelmişti. Hatta biraz daha beklese emekleyerek doğacaktı yavrum :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hayat mucizelere gebe... Dilerim herkesin benim gibi güzel bir hamileliği olur ve benim kadar mutlu bir doğumu gerçekleşir. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hayatımıza Hoşgeldin <b>Halil EFE</b>'m...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-64494164309637414442016-12-18T17:42:00.000+03:002016-12-18T17:42:01.990+03:0038.-39.-40. Haftalar - Miadında Bebek<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSsWpxRArGmB46pirTOZ1m1OScPVaSjZUZJr1G3wT2AHlaktYuFywpwq32p4HTN0YLT_INphTjGoAW02g8z1OtTf0f5mH6IczwViXd0yHuP8AUzItvLFhAeZL7dJ2aPAxcjoMfNUlloQ/s1600/FB_IMG_1447270727185.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSsWpxRArGmB46pirTOZ1m1OScPVaSjZUZJr1G3wT2AHlaktYuFywpwq32p4HTN0YLT_INphTjGoAW02g8z1OtTf0f5mH6IczwViXd0yHuP8AUzItvLFhAeZL7dJ2aPAxcjoMfNUlloQ/s400/FB_IMG_1447270727185.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Yok yok merak etmeyin, an itibariyle (18 Aralık 2016) hala doğmadı bizim bebiş. Gelmeye de niyeti yok gibi görünüyor. Doktor amcası ve biz inatla normal yollardan gelmesi için bekliyoruz, onun ise daha hiç bir belirtisi yok. Vakit saat gelmeyince hiçbir şey olmuyor demek ki...<br />
<br />
38. Haftanın bitmesi itibariyle sonunda doğum iznine ayrıldım. Evde biriken hazırlıklarımı birer birer tamamlamaya koyuldum. 38. haftadaki kontrolümüzde bebek 2700 gram çıktı. 39. haftada ise 2600 gram. Meğer sonlara yaklaştıkça ölçümlerde hata olabiliyormuş. Bunu 40. haftadaki kontrolumuzde 3500 gram çıkan bebeğimizden anladık :) Anlayacağınız bizim bebiş kısmetse 3500 gram civarında doğacak.<br />
<br />
39. haftada çatı muayenesi yapıldı. Normal doğumu düşünen biri için, çatı muayenesi korkulacak birşey değilmiş. Ama insan tedirgin olmuyor da değil. Genelleme yapmak çok doğru değil ama bu muayenelerde erkek doktorlar gerçekten daha nazik oluyorlar. Kendi doktorumda hiçbir ağrı, acı hissetmezken, bir sonraki hafta 2. muayeneyi yapan deneyimli hemşire hanımın muayenesinden sonra zorlanınca daha iyi anladım.<br />
<br />
Beklenen doğum tarihim 13.12.2016 idi. Yani 40. haftanın, 9 ay 10 günün tamamlandığı gün. O günkü kontrolümde, bebeğin iyi hali, NST de sancı çıkmaması, beslenmesinin ve amniyon sıvısının yeterli olması nedeniyle, doktorum 1 hafta daha beklemenin sakıncalı olmadığını söyledi. Yani 41. hafta dolana kadar, bebeğimin kendiliğinden gelmesini bekleyeceğiz. Bu tarihe kadar gelmezse, oluşabilecek risklerden dolayı (bebeğin kaka yapması, plasenta yaşlanması vb.) doğumun başlatılması gerekirmiş. Yani 19.12.2016 tarihi bizim için önemli bir tarih. Büyük ihtimal son kontrolümüz ve belki de bebeğin doğacağı tarih. Bu tarih itibariyle doktorum değerlendirme yapacak ya suni sancı verecek ya da sezaryene alacak. Bebeğin son kontrol itibariyle hala kanala girmemiş olması, hatta bir önceki kontrolde hafif yan (oblik) duruyor olması, sezaryen ihtimalini kuvvetlendiriyor. Bu zamana kadar normal doğumu çok istedim, hazırlandım ve bu konuda bilinçlenmeye çalıştım. Ama bu kadar bekleyip de, olmuyorsa da hayırlısını dilemekten başka çözüm yok gibi duruyor. Önemli olan hem bebeğin, hem de annenin sağlıklı bir şekilde buluşması. Son birkaç gündür kendimi bu fikre alıştırmaya çalışıyorum.<br />
<br />
Bir sonraki yazım çok büyük ihtimal, bebeğimizin doğumu olacak. Allah bana da, tüm bekleyenlere de sağlıklı doğumlar nasip etsin inşallah. Dualarınız da beni de eksik etmeyin olur mu?<br />
<br />
<br />
Sevgiler.<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-51350950629687824132016-11-28T16:05:00.002+03:002016-11-28T16:05:38.140+03:0036. ve 37. Haftalar - Doğuma Hazırlık Eğitimi <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGmD_gw10o8n7hPEepbXa06I-eagF7gl3-LUXl7tHJzZKX9vSZYXPmcjPSu6wGNKP8RGuqp4q3GpWjRsfISSXhJvyC7W9CIzd2SqqGtrqHtOBk_hg2ZXGkIeI0PGRNGt3SsyeqxhThjQ/s1600/O7.png" imageanchor="1"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGmD_gw10o8n7hPEepbXa06I-eagF7gl3-LUXl7tHJzZKX9vSZYXPmcjPSu6wGNKP8RGuqp4q3GpWjRsfISSXhJvyC7W9CIzd2SqqGtrqHtOBk_hg2ZXGkIeI0PGRNGt3SsyeqxhThjQ/s400/O7.png" width="400" /></a><br />
<br />
<br />
Zaman hızla akıp geçiyor. Kim demişti son haftalar yavaş geçer diye? İşler çok, yapmaya vakit yok. Hala doğum iznine çıkmamış olmamın da etkisi vardır elbette ama sanki ben yapacaklarımı yetiştiremeden bebek doğacakmış gibi geliyor. Anneanne ve babaannemize biletlerini aldık. Kısmetse 7 Aralık'ta Kıbrıs'ta olacaklar. Buradan minik bebeğime çağrıdır: <b>Aman kuzum zamanını bekle 7 Aralık'tan önce gelme :)</b><br />
<br />
Artık her hafta kontrolüm oluyor. <b>15 Kasım 2016</b> günü<b> 36+2</b>'de Pambık <b>2600 gram</b> olmuş, her şey yolunda.<br />
<br />
<b>22 Kasım 2016</b> günü <b>37+2 </b>de ise ilk kez<b> NST'</b>ye bağlandım. NST yani <b>non-stress test</b>, bebeğin doğmadan önceki iyilik durumunu gösteriyor. Anne karnına iki adet kemer bağlanıyor, bir tanesi bebeğin kalp atışını ölçerken, diğeri kasılmaları ölçüyor. Elinize bir buton veriliyor, bebek hareket ettiğinde basmanız isteniyor. Yaklaşık 20 dakikalık ölçüm sonrasında, EKG kağıdına benzer bir kağıt veriyorlar ve onu doktora gösteriyoruz. Benim ilk NST'de herhangi bir sancı çıkmadı, bebeğin kalp atışları da normaldi. Yani bizim bebiş yerinde rahat maşallah :)<br />
<br />
37+2'de yavrucuk <b>2800 gram</b> olmuş. Doktorum kilo alımında her hafta gelişim olduğu için sorun olmadığını söyledi. Doğum için uygun pozisyonda durmaya devam ediyor. Şu an için her şey normal doğuma uygun görünüyor ancak 39. haftada yapılacak çatı muayenesinde daha da netlik kazanacak. Bu arada hamileliğimin başından bu yana <b>14 kilo </b>almışım. Son 2 haftayı 1 kilo ile tamamlayabilirsem, hedeflediğim 15 kilo ile kapanışı yapabileceğim :)<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">36.-37. Haftalarda Ben</span></b></u><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5-2hsUc1RjPCIeoUzOemV1TdWiLyVRN7xGzM8ZMxuGJBA3SF7znYd2zGcgAyFdnojUVX0nLmyA2y8k-gM0le3zKoXaz7s-ZXihcnvm_ILnZZd8uvqv0JritSbax8CMk8B7O5Fw7JNyA/s1600/IMG_7654%255B1%255D.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5-2hsUc1RjPCIeoUzOemV1TdWiLyVRN7xGzM8ZMxuGJBA3SF7znYd2zGcgAyFdnojUVX0nLmyA2y8k-gM0le3zKoXaz7s-ZXihcnvm_ILnZZd8uvqv0JritSbax8CMk8B7O5Fw7JNyA/s400/IMG_7654%255B1%255D.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Doğuma Hazırlık Eğitimi</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4uhm8wl7l9fHs08S2iCRzZFAbinV9P7XYQrxbkcbp-Zz0I1i9xyKuChq07rH2EEmu-BybACdIIaWZxjzsI1Md4xABZhRkK0iuqxxWv_5HLRp2Y5vQQeN9qVKLqUVdQ4iMqVbl5gARMw/s1600/IMG_7622%255B1%255D.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4uhm8wl7l9fHs08S2iCRzZFAbinV9P7XYQrxbkcbp-Zz0I1i9xyKuChq07rH2EEmu-BybACdIIaWZxjzsI1Md4xABZhRkK0iuqxxWv_5HLRp2Y5vQQeN9qVKLqUVdQ4iMqVbl5gARMw/s400/IMG_7622%255B1%255D.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>En sondaki sarı göbüşlü ben :)</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Bir süredir <b>Hamile Pilatesi</b> derslerine katılıyorum, çok da faydasını gördüm. Bel ağrılarım azaldı, geceleri kabus gibi olan kramplarım kesildi, nefes alışverişlerim düzene girdi. Önceden ayağımı kaldırıp koltuğun üzerine koyamazken, şimdi elastik hareketler dahi yapıyor oldum. En çok da, doğumda işime çok yarayacak olan ve o bölgeyi çalıştıracak hareketleri öğrenmem iyi oldu.<br />
<br />
Bu hafta ise yine uzman hocamızın verdiği <b>Doğuma Hazırlık ve Farkındalık Eğitimi</b>'ne katıldım. Bu eğitimlerin bana kattığı en önemli şey, kendimi, yapabileceğime olan inancı kazandırmamdı. Etrafta duyduğumuz olumsuz onlarca doğum hikayesine rağmen, ne kadar bilgilenirseniz, süreci ne kadar iyi öğrenirseniz, o kadar bilinçleniyorsunuz. Bu anlamda alanında uzman birinden bu eğitimi almanın ne kadar önemli olduğunu anladım.<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u style="font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">36.-37. Haftalarda Pambık</span></b></u></u><br />
<br />
Geçtiğimiz haftalarda bebişin, kilosunun 2 hafta geriden gelmesi beni endişelendirmişti. Her gün düzenli ceviz, muz, süt tüketmeye çalıştım. Bununla birlikte bol bol badem sütü de içtim. Badem sütü, diğer faydalı gıdalarla birleşince, bebeğin gelişimine gerçekten katkı sağladı. Kilo alımını hızlandırdı, haftasına yaklaştı. Doktorum bebeğin <b>3000-3500 gram </b>arasında doğmasını beklediğini söyledi. Hayırlısı bakalım.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT2hGsWeeH8inzstSSBaaqW0RSnM6GF8igwJfHJzWHOwh2PMRZkoU2Fwx4xGNip3OTQrXW6cYFm9k30DFkftaFDGK7bG4jIXxX3b4zaCaAYD_yb2GZnLTA5Y0UQtjV-G8c9rpRljRB0Q/s1600/IMG_7626%255B1%255D.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT2hGsWeeH8inzstSSBaaqW0RSnM6GF8igwJfHJzWHOwh2PMRZkoU2Fwx4xGNip3OTQrXW6cYFm9k30DFkftaFDGK7bG4jIXxX3b4zaCaAYD_yb2GZnLTA5Y0UQtjV-G8c9rpRljRB0Q/s400/IMG_7626%255B1%255D.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Bol bol badem sütü içiniz efendim.</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<br />
Bebek haberini aldıktan sonra bizim için belki de en zor verilen karar ne isim verileceğiydi. Çok seçenek vardı aklımızda, hiç birisini yakıştıramadık. Sonra hiç aklımızda olmayan biri birden içimize sindi ve bebeğimizin ismine artık karar verdik. Ama şimdilik ailemiz de dahil kimseyle paylaşmıyoruz, hayırlısıyla doğsun, adıyla büyüsün, ailelere de sürpriz olsun.<br />
<br />
38. Haftada görüşmek üzere :)<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-35353601343311757352016-11-17T13:16:00.002+03:002016-11-17T13:16:26.231+03:0034. ve 35. Haftalar - Hastane Çantası Hazırlama <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGxgskhNbukVlzdp34rWfOrUbUDj1s-RndmtN47NZwC9zKa8P7Jj-pVlxSfwjLAw6DPRcXJ5-5ua-NXrN_sfqyAxgkIyUXuPv-7hTQohlq2DkeVKe4voRIHmAsOlcUAzhx4sWVAT6eOw/s1600/pregnancy-pregnant-woman-clip-art-co.png" imageanchor="1"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGxgskhNbukVlzdp34rWfOrUbUDj1s-RndmtN47NZwC9zKa8P7Jj-pVlxSfwjLAw6DPRcXJ5-5ua-NXrN_sfqyAxgkIyUXuPv-7hTQohlq2DkeVKe4voRIHmAsOlcUAzhx4sWVAT6eOw/s400/pregnancy-pregnant-woman-clip-art-co.png" width="400" /></a><br />
<br />
<br />
34. Haftaya ulaşmamızla beraber, artık acil durum hastane çantamı hazırlamamda fayda var diye düşündüm. Doktoruma sorduğumda, artık bu haftalardan sonra doğum gerçekleşecekse, geciktirmiyoruz, engellemiyoruz, çünkü bebek tıbbi bir problem yoksa %90 sorunsuz doğuyor dedi. İnşallah vaktince ve en hayırlı zamanda gelsin ama bu durumda biz hazırlığımızı yapalım, geleceği vakti de kendi hesaplamalarımıza göre değil, bebeğin istediği vakte göre hazırlayalım dedim ve çantamı hazırladım.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjoKJ37yAc81nKSeDNSfN1gICNY0XU7SFf84XOX7cyq5HYgJS_-vOOlujU3WR3P_PB2NZTJKXOktxd26-NfF9bt4hSx-F86FDMcg2I-Fo2tSWceClcbheGZmhBWfQeJ6NtGZUA6mcf0Q/s1600/IMG_7616.JPG" imageanchor="1"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjoKJ37yAc81nKSeDNSfN1gICNY0XU7SFf84XOX7cyq5HYgJS_-vOOlujU3WR3P_PB2NZTJKXOktxd26-NfF9bt4hSx-F86FDMcg2I-Fo2tSWceClcbheGZmhBWfQeJ6NtGZUA6mcf0Q/s400/IMG_7616.JPG" width="275" /></a><br />
<br />
Önce yeni doğan bölümündeki ebe ve hemşireler ile görüşüp, neler gerektiğini öğrendim. Sonra da hastanede dağıtılan broşürü de inceleyip, bazı maddeleri ekledim, bazılarını ise çıkardım. Aslında düşünürsek, bunlar olsa da olmasa da doğum gerçekleşiyor ama tertemiz yıkayıp, ütülediğin, hastanede verilenler değil de kendi eşyaların yanında oldu mu, insan daha huzurlu ve güvende hissediyor kendini.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4skHeeEhk5LJaWkvinuwe2KqIr_rt2MHRMVCWRUegS8vLgNYSq30buz3ntUal5Q6D63WagBq-pmTzHmAY2gb_u35DP-k-Pb23_xq91C4lHOUIgFt_Z18rRDlx2L2aY10MS8StuZT1nA/s1600/IMG_7617.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4skHeeEhk5LJaWkvinuwe2KqIr_rt2MHRMVCWRUegS8vLgNYSq30buz3ntUal5Q6D63WagBq-pmTzHmAY2gb_u35DP-k-Pb23_xq91C4lHOUIgFt_Z18rRDlx2L2aY10MS8StuZT1nA/s400/IMG_7617.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Hastane Çantası</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<b>Normal ya da Sezaryen İçin, Her İhtimali Düşünerek Hastane Çantam İçine Şunları Hazırladım:</b><br />
<b><br /></b>
<b>Anne İçin;</b><br />
<br />
<ul>
<li>Önden düğmeli, kısa kollu gecelik (Serum takılabileceği için)</li>
<li>2 adet pijama takımı</li>
<li>Sabahlık</li>
<li>Hırka (Doğumdan sonra üşüme gelirmiş)</li>
<li>2 çift çorap</li>
<li>1 patik</li>
<li>1 oyalı tülbent (Trakyalılığımız belli olsun)</li>
<li>1 havlu</li>
<li>Depend kullan at hasta külodu </li>
<li>Kadın pedi</li>
<li>2-3 tane penye külot</li>
<li>Emzirme sutyeni-atleti</li>
<li>Terlik</li>
<li>Süslü taç</li>
<li>Lansinoh meme ucu kremi</li>
<li>Makyaj malzemesi, krem, diş fırçası</li>
<li>Göğüs pedi</li>
</ul>
<br />
<b>Bebiş İçin;</b><br />
<b><br /></b>
<br />
<ul>
<li>2 Hastane Çıkışı Takım (eldivenli, başlıklı, önlüklü)</li>
<li>1 süslü tulum takım (Fotoğraf çekimleri için)</li>
<li>2 çorap</li>
<li>1 yelek</li>
<li>Ağız Bezleri</li>
<li>2 İnce kundak battaniye</li>
<li>1 kalın yün battaniye</li>
<li>Yeni doğan 1 numara bebek bezi</li>
<li>Yeni doğan ıslak mendil</li>
<li>Pişik kremi</li>
<li>Tek kullanımlık alt değiştirme örtüsü</li>
<li>Hastane çıkışı için bebek arabasının ana kucağı (Bazı hastaneler bu olmadan çıkış vermiyor)</li>
</ul>
<div>
<b>Ayrıca;</b></div>
<br />
<br />
<ul>
<li>Zemzem suyu, hurma (enerji vermesi için)</li>
<li>Meryem ana otu ve içine koymak için kavanoz (Ayrıntı için <b><a href="http://istanbul-hanimefendisi.blogspot.de/2016/11/meryem-ana-otu-fatma-ana-otu.html">bu yazımı okuyabilirsiniz</a> </b>)</li>
<li>İkram etmek için Yeşil Çaylı Kolonya</li>
<li>Bebek şekerleri</li>
<li>Şeker hamuru Kurabiye</li>
<li>Hastane kapı süsü</li>
<li>İkramlık içecek ve kadehler</li>
</ul>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3a1F_kbIfG5qrybjRkG1R1_ay-120tV_Q8u-i-uYFvmogneHVZ6Q48OXHPAtzwZ_IvxVjxyXTXSJ5IcGKUqiEyCzxPC-wSubSeO-SpKsKfUAOc-Xf0z0VzsxFgPqFHukHO8dX17SPug/s1600/IMG_7615.JPG" imageanchor="1"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3a1F_kbIfG5qrybjRkG1R1_ay-120tV_Q8u-i-uYFvmogneHVZ6Q48OXHPAtzwZ_IvxVjxyXTXSJ5IcGKUqiEyCzxPC-wSubSeO-SpKsKfUAOc-Xf0z0VzsxFgPqFHukHO8dX17SPug/s400/IMG_7615.JPG" width="400" /></a><br />
<br />
Göğüs pompası koymadım çünkü gerekirse hastanelerde hastane tipi pompalar mutlaka bulunuyor. Bebe yağı ilk aylarda bebekler için önerilmiyor. Hatta yeni doğan bebeğe ıslak mendil kullanmayı da düşünmüyorum. Bebek pamukları ve kaynatılıp ılıtılmış su ile temizlik yapacağım. Ama hastanede pratiklik olması açısından ne olur ne olmaz yanıma aldım. Şarj aletleri, powerbank vb. son anda eklenecek malzemeler. Başka bir şey gerekirse de hastane ile ev arası mesafe yaklaşık yarım saat, getirilebilir diye düşündüm.<br />
<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">34.-35. Haftalarda Ben</span></b></u><br />
<br />
Artık 8. ay da bitti resmen 9 aylık hamileyim :) Hamilelik süresi 9 ay 10 gün olduğu için herkesin söylediği 9. ayın bitmek bilmediği oluyor. Biraz, artık sona gelmenin yarattığı sabırsızlıkla, biraz da artan ağrılar ve kilonun zorluğuyla bitmek bilmiyor bu son 1.5 ay.<br />
<br />
Bu arada 35. Hafta sonu itibariyle <b>Şafak 34</b> İstanbul :)<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;"><br /></span></b></u>
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;"><br /></span></b></u>
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;"><br /></span></b></u>
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u style="font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">34.-35. Haftalarda Pambık</span></b></u></u><br />
<br />
<b>4 Kasım 2016</b> Cuma günü, rutin kontrolümüz vardı. 10 gün önceki kontrolden sonra, günde 2 bardak süt içmeye, düzenli olarak ceviz, muz, yumurta yemeye şartlamıştım kendimi. Yediklerim işe yaramış, pambık <b>10 günde 500 gram almış</b> :) <b>34+5</b> itibariyle kilosu <b>2300 grama</b> ulaşmış. Baş ölçüsü ise 2 hafta önden gitmeye devam ediyor. Su iyi, iskelet gelişimi haftasıyla uyumlu. Doktorum ne yiyorsan aynen devam et dedi. Hedef doğumda 3000 gram ve üstünü görebilmek...<br />
<br />
<br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>
<span style="background-color: white;">Bebek ve doğum için öncelikle bedeni, düşünceleri hazırlamak gerekiyor, uzman doktorlar yapacağınız süs ve hazırlıktan çok, kendinizi ve bedeninizi doğum anına hazırlayın diyorlar. Ama dayanamıyoruz :) bebek şekeri, kurabiyesi vb. için de hazırlıklar yapmak gerekiyor. Hafta içi, işten yorgun argın gelince içimden gelmiyor ama hafta sonları ufak ufak hazırlıklara başladım. İkramlıklar, hastanede dağıtılacaklar, eve gelenlere sunulacaklar, bebek şekerleri, kurabiyeler, şerbetler. Ha bir de, buzluğa da birkaç parça donmuş yiyeceklerden atmak lazım, sigara böreği, sarma vb. gibi. Daha doğum iznime 3 hafta varken, çok işim var çok ;)</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">10 gün sonraki randevuda, 36. haftada görüşmek dileğiyle ...</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-6392801855077432722016-11-08T11:22:00.001+03:002016-11-08T14:12:13.810+03:0032. ve 33. Haftalar - Doğum İzni<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihhKCn-H7eW4iBlKmpY_bAqD56DWA-AE0OjN4W0NpDI5pw3Lj162ZM0AsgYnQaMHXALnFOiGCkwUwErvT0NnE3p268aWvdqFDU0_-KVTBCyEaawLS3-RS1vLOdmT796vOKCdPuQDt_1w/s1600/indir.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihhKCn-H7eW4iBlKmpY_bAqD56DWA-AE0OjN4W0NpDI5pw3Lj162ZM0AsgYnQaMHXALnFOiGCkwUwErvT0NnE3p268aWvdqFDU0_-KVTBCyEaawLS3-RS1vLOdmT796vOKCdPuQDt_1w/s320/indir.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<b>32. hafta</b> itibariyle artık doğum izni hakkım doğmuş oluyor. KKTC 'de Türkiye'ye benzer olarak <b>8 hafta doğum öncesi ve 8 hafta doğum sonrası</b> olmak üzere 16 haftalık doğum izni kullanılabiliyor. Eğer doktorunuz çalışmanızda bir sakınca görmüyorsa, 8 haftanın 6 haftasını çalışıp, bu süreleri doğum sonrasına aktarabiliyorsunuz. Doğumdan önceki son 2 hafta yani 38. hafta itibariyle ise, zorunlu olarak çalışma iznine ayrılmanız gerekiyor. Başta, doktorun belirlediği beklenen doğum tarihine göre bu hesaplamalar yapılıyor.<br />
<br />
KKTC'de 26. haftadan itibaren gerekli evraklar ve çalışabilir raporu Sigortalar Dairesi'ne verilebiliyor. Ben de çok şükür ki başından beri en az sorunla devam eden hamileliğim sayesinde, doktorumun da uygun görmesiyle çalışabilir raporumu aldım. İnşallah her hangi bir sorun olmazsa, <b>38. haftaya kadar</b>, yani doğum sonrasına günlerimi aktarabileceğim son tarihe kadar çalışmaya devam edeceğim.<br />
<br />
Bununla birlikte, vücudumun, hareketlerimin ağırlaştığını da hissediyorum. Artık göbek iyice büyüdü. Başlangıç kilom <b>+10 kilo</b> kolay değil. Tartıda hayatımda görmediğim rakamlarla tanışıyorum. Bebek için herşeye değer elbette ama bu kiloları nasıl vereceğim de aklıma takılmıyor değil...<br />
<br />
<b>24 Ekim 2016 </b>günü kontrolümüz vardı. Pambığın kan dolaşımı, kemik ölçümleri normal, kilosu <b>34+1 itibariyle 1780</b> gram olmuş. Olması gereken ortalama kilonun 2 hafta gerisinden geliyormuş. Baş ölçümü ise aksine 2 hafta öndeymiş. Elimden geldiğimce sağlıklı beslenmeye gayret gösteriyorum ama yine de kilosunun biraz az olmasına üzüldüm. İnsan da, birşeyleri yanlış mı yapıyorum düşüncesi oluşuyor. Doktoruma sordum, bu bebeğin yapısıyla da alakalı olabilir, her bebek tombul olmak zorunda değil dedi. Sen sağlıklı beslenmeye devam et, benim için önemli olan her kontrolde kilo alması ve gelişiminin devam etmesidir dedi.<br />
<br />
Pambığın başı hala aşağıda, normal doğuma uygun pozisyonda, bu beni sevindiriyor. Yüzünü bu hafta göremedik nazlı oğlumun.<br />
<br />
Doktorum her kontrolde tansiyon ölçümlerime önem gösteriyor. Özellikle bu haftalarda tansiyonun normal çıkması çok önemliymiş. Çok şükür ki şu ana kadar yüksek ya da düşük ölçülmedi.<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">32.-33. Haftalarda Ben</span></b></u><br />
<br />
Hamile pilatesine devam ediyorum. Fırsat buldukça da yürüyüş yapmaya çalışıyorum. Artık yürüyüş yaparken ya da ayakta uzun süre durduğumda aşağı doğru belirgin basınç hissediyorum. Bununla birlikte, özellikle pilateste yaptığım hareketler sayesinde, artık geceleri ayağıma <b>kramp girmiyor</b>, bu harika birşey.<br />
Gece uykularım sıkıntılı olmaya başladı. Bütün gece en az 3-4 kere wc ye kalkmaktan uyku uyuduğumu anlayamıyorum. Ama bu durum çok normalmiş. Vücut artık doğum sonrasına, bebeği gece beslemeye ve uykusuzluğa alıştırıyormuş kendini. Tek problem, ertesi gün işe gidiyor olmam.<br />
<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">32.-33. Haftalarda Pambık</span></b></u><br />
<br />
Pambık artık kocaman bir bebek oldu, bu haftalarda cildi bebek pembeliğine dönüyormuş. Her geçen hafta, vücudu daha fazla yağlanıyor, tombikleşiyor. Kilosu haftasından 2 hafta geride olduğu için ben de şu an yaptığıma ek olarak neler yapabilirim diye araştırmaya başladım. Her gün 1 haşlanmış yumurtayı, <b>2</b> ye çıkartacağım. <b>ceviz-fındık</b> yiyordum ama düzenli olarak her gün <b>bir avuç</b> yiyeceğim. <b>Muz </b>her gün 1 tane yemeye devam edeceğim. En önemlisi de akşamları <b>2 bardak süt </b>içeceğim. Tombul bir bebek olsun istemiyorum zaten, haftasıyla uyumlu olsun yeter, bakalım 10 gün sonraki randevuda pambık haftasına yakınlayabilecek mi?<br />
<br />
<br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>
Artık kontrollerim <b>10 günde 1</b>'e düşüyor. Gönlümden geçen elbette normal, hatta herhangi bir müdahale (suni sancı, epidural) olmadan doğal bir doğum yapmak. Ama şartlamak da doğru değil elbette, bakalım hakkımızda hayırlısı ne olacak? Doktorum doğum şekli için 38.haftayı beklememizin doğru olacağını söyledi. İnşallah gönlümden geçen, bebeğin de gönlünden geçen olur ;)<br />
<br />
<br />
<br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-22049196100974683272016-10-18T14:38:00.001+03:002016-10-18T14:38:52.378+03:0030.-31. Haftalar- Merhaba 3. Trimester<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI4LiyrSUiBjm3NGa8RFgDjbM1ErhYSqcJ-HoMV1piQxAPgG9jhd2GjtiduhWMZTHmA44Nm5h0IzghZsLVqz5jSgRQYB-ZDdlwF8cOFHcCoZHcg5toLtGITBHXcS0BET7b4txJtTakHw/s1600/i-cant-keep-calm-im-in-the-third-trimester.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI4LiyrSUiBjm3NGa8RFgDjbM1ErhYSqcJ-HoMV1piQxAPgG9jhd2GjtiduhWMZTHmA44Nm5h0IzghZsLVqz5jSgRQYB-ZDdlwF8cOFHcCoZHcg5toLtGITBHXcS0BET7b4txJtTakHw/s400/i-cant-keep-calm-im-in-the-third-trimester.png" width="342" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Tutmayın beni anacağım, 3. trimestere giriyorum :)</b></td></tr>
</tbody></table>
Hamileliğin üçte ikisi bitti. Bugünlere ulaştıran Rabbime şükürler olsun. Şu ana kadar <b>Lale Devri</b>'ni yaşayan vücudum, 7,5 aydan sonra <b>Çöküş Devri</b>'ne girmeye başladı. Vücudun ağırlaşmasıyla beraber, hareketlerimin zorlaştığını, her zamankinden daha çok yorulmaya başladığımı hissediyorum. Öyle ki, işten eve geldiğimde ev işleri beni hiç zorlamazken, şimdi çamaşır makinesinden sepete çamaşırları aktarmak bile işkence olmaya başladı. Ah o eğilip, kalkma hareketi yok mu... <b>Külotlu çorap ile aramıza kara kedi girdi :)</b> Yanlışlıkla bağcıklı ayakkabı giyme kararı verirsem, ertesi güne kadar eğilip bağcıklarımı ancak bağlayabilirim. Bundan sonrası için vücudum 2 ayrı ada benim için, ulaşılabilir kısım, <b>göbekten yukarısı</b>, ulaşılamayan kısım <b>göbekten aşağısı</b> :)<br />
<br />
<b>11 Ekim 2016</b>'da doktor randevumuz vardı. Artık bundan sonra iki haftada bir doktorumuzla görüşeceğiz. Ultrason muayenesinde çok şükür ki herşey yolunda çıktı. Pambık <b>1670 gram </b>olmuş bile. Sabah mahmurluğu üzerindeydi kuzucuğumun ama yine de güzel yüzünü bizden esirgemedi.<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilkE3qbYDNY3wfHCLl0k0V-TH0matJB4xLWj-CNvEWhgQJEZH7r990tLkJCme4vcJRFcSVcR_tbRBswamgnq7uV9p4wU3nLbbbXNmABldPcrBt__x-93S2Qa2jzOztaQ15EwNN0XQYjA/s1600/IMG_7573.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilkE3qbYDNY3wfHCLl0k0V-TH0matJB4xLWj-CNvEWhgQJEZH7r990tLkJCme4vcJRFcSVcR_tbRBswamgnq7uV9p4wU3nLbbbXNmABldPcrBt__x-93S2Qa2jzOztaQ15EwNN0XQYjA/s320/IMG_7573.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Orada bir fındık burun var uzakta...</b></td></tr>
</tbody></table>
Fazlasıyla şaşırıyorum teknolojinin geldiği şu noktaya. Karnınızdaki bebeğin herşeyini canlı olarak görüntüleyebiliyorsunuz. Ne kadar mucizevi bir durum. İnşallah doğduğunda karşılaştıracağım resim ile benzerliğini. Parmağını ağzına götürürken, kafasını sağa sola çevirirken, esnerken de yakaladık onu. Bu arada şu anda <b>baş aşağı</b> duruyormuş. Minnak bacakları göğsümün hemen altında. Ofiste otururken kaburgalarıma doğru tepiklemesinden tahmin etmiştim zaten :) Doktor henüz doğum pozisyonu alması için erken olduğunu, yeri de henüz çok sıkışık olmadığı için daha turlayacağını söyledi. Önemli olan <b>35-36. haftalarda</b> bu pozisyonda olmasıymış. Bu haftalarda bebekler hızlıca büyüyüp gelişiyorlarmış. Hatta haftada <b>250 grama</b> kadar kilo alıyorlarmış.<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">30.-31. Haftalarda Ben</span></b></u><br />
<u style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></b></u>
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">1 ay öncesine kadar akşam yemeklerinden sonra uzun uzun yürüyüşler yapıyorduk eşimle. Şimdi ise işten eve geldiğimde, yemeği de yedik mi halim kalmıyor. Bu da pek iyi bir durum değil. Çünkü asıl bu saatten sonra bolca hareket etmeliyim ki, rahat bir doğuma hazırlanabileyim. Bu nedenle ne zamandır katılmak istediğim <b>hamile pilatesi ve doğuma hazırlık kursuna</b> başladım. Göbüşlü arkadaşlarla hep beraber spor yapıyoruz, çok da eğlenceli geçiyor. Bunun yanında pilates hocamız aynı zamanda bir uzman doğum hemşiresi olduğundan, doğuma hazırlık ve emzirme ile ilgili de bilgiler veriyor bize. Kuzucu</span></span><span style="background-color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif;">ğumla pilates topunun üstünde yuvarlanıp duruyoruz :)</span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></span>
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">30.-31. Haftalarda Pambık</span></b></u><br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;"><br /></span></b></u>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: white;">Bebeğin hareketleri bu hafta daha kuvvetli hissedilir oldu. Maşallah diyeyim <b>uslu bir çocuk</b> pambığım. Geceleri beni uyandırmıyor, rahatça dinlenebiliyorum. Hiç üzmedi şu ana kadar, inşallah doğduktan sonra da böyle huzurlu ve sakin bir bebek olur. Her geçen gün gelişimini tamamlayan organlarıyla, artık tam bir bebeğe benzemeye başlamış. Ve her geçen hafta, olası erken doğumda oluşabilecek sıkıntılar daha da azalıyor. Aylar öncesinde doktorumuzun masasının arkasında çerçevelenmiş bir <b>4d bebek usg </b>si görmüştük. Bizim bebeğimiz ne zaman böyle olacak dediğimizde, doktorumuz 30. haftalarda demişti. Bu kontrolde aynı o bebek gibi ultrason resmini aldığımızda, doktorumuz da hatırladı konuşmamızı. Bakın o günlere geldik bile dedi :)</span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span>
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: white;">Halk arasında yaygın bir söz vardır. <b><i>7 aylık doğan çocuk yaşar ama 8 aylık doğanın yaşama ihtimali daha düşüktür</i></b> diye. Bunun yanlış bir bilgi olduğunu öğrendim. Doktoruma sorduğumda kesinlikle hurafe olduğunu, ilerleyen her hafta, bebeğin gelişimi açısından olumlu sonuçlar doğurduğundan, bebeğin yaşama ihtimalinin de daha fazla olduğunu söyledi. İçim rahatladı...</span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb_IuKWlUIci9UkjwjJkGKtW0YwsAY7Iinfm6dM-UVBWUOIJvl4EB16lXhS4331Jdo0dhf1-ZOz5jZyGRF3B8NlcoXHvyq3z5djKyf34YwqS_nI7PL-l3Yhmtza_prOOfBxmwITdZzxg/s1600/IMG_7579.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb_IuKWlUIci9UkjwjJkGKtW0YwsAY7Iinfm6dM-UVBWUOIJvl4EB16lXhS4331Jdo0dhf1-ZOz5jZyGRF3B8NlcoXHvyq3z5djKyf34YwqS_nI7PL-l3Yhmtza_prOOfBxmwITdZzxg/s400/IMG_7579.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Mis kokulu bebiş kıyafetleri</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="background-color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Benimle aynı haftada hamile olan arkadaşım, geçen hafta erken doğum yaptı. <b>1500 gram bir erkek çocuğu</b> dünyaya getirdi. Onu öğrendikten sonra, beni de bir korku sardı, Allah korusun, inşallah vakitlice doğsun ama ya <b>erken doğum ihtimali </b>olursa, hiçbir şeyim hazır değil. Bende bu nedenle, bu hafta sonu pambığın tüm kıyafetlerini <b>sabun tozu </b>ile yıkadım, oda mis gibi koktu resmen. Sonra da o minicik şeyleri tek tek ütüledim. Çok keyifli bir duyguydu. Şimdi sıra acil durum hastane çantasını hazırlamakta ;)</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><br /></span>
<span style="background-color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><br /></span>
<span style="background-color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><br /></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-49679403560825061242016-10-07T15:15:00.001+03:002016-10-07T15:15:38.690+03:00Bebeğime Hoş geldin Paketi<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXCrYqH_Bwi8eWR3pvfZEG-FppV8SAkDs8N07zq1U_oLccfCzO-8fHWpyOFl2nGc0-ttaa3mgLG3sH8I3AuT7XnsI7XC-3e_1Gzg83E2L-kP1Me7oBiNgdHKoa2XB0pv0wyiN_vD15Pg/s1600/IMG_7536.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXCrYqH_Bwi8eWR3pvfZEG-FppV8SAkDs8N07zq1U_oLccfCzO-8fHWpyOFl2nGc0-ttaa3mgLG3sH8I3AuT7XnsI7XC-3e_1Gzg83E2L-kP1Me7oBiNgdHKoa2XB0pv0wyiN_vD15Pg/s400/IMG_7536.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>E-Bebek'e Hoşgeldin Paketi</b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bu zamana kadar ne satar ne bulunur diye bilmediğim <b>bebek mağazaları</b>, meğer en yakından takip edeceğim yerler olmuş benim. Bunlardan birisi de<b> e-bebek</b>, internet sitesini yakın markaja aldığım, ne kampanyası varsa değerlendirmeye çalıştığım bir mağaza oldu. Kurban Bayramı'ndan hemen önce ise, 7 ay ve üzeri hamileler için özel bir kampanya yaptılar: <b>e-bebek'e hoş geldin paketi. </b>Ben de bayram tatilinde gidip paketimi kucakladım :)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR9uQau_vEBGJIiQY0YRWwVc5IAThkkUxvshZqtRMl1mg0NqQHO9rzavi1dGQT_yA0w5ZWRq_iv_69j8Jy58yBBUyJDZyQtwEewuYe6RyHbPt8Dkw6frVg_4RQuawSqX1ejIyf2PIdLA/s1600/IMG_7544.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="363" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR9uQau_vEBGJIiQY0YRWwVc5IAThkkUxvshZqtRMl1mg0NqQHO9rzavi1dGQT_yA0w5ZWRq_iv_69j8Jy58yBBUyJDZyQtwEewuYe6RyHbPt8Dkw6frVg_4RQuawSqX1ejIyf2PIdLA/s400/IMG_7544.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Sadece İstanbul, Ankara, İzmir gibi büyük şehirlerdeki büyük mağazalarından, eğer stoklarında kalmışsa sadece <b>5 TL</b> karşılığında temin edebiliyorsunuz. Paketi satın alırken, kimlik numaranızı kaydediyorlar ki, birden fazla ürün alınmasın, tekrar alımların önüne geçilsin. Açıkçası kasada benim kaç aylık hamile olduğum sorulmadı ki, sorsalardı bunu kanıtlamak için doktor raporu vb. götürecek halim de yoktu. Sadece satın aldığıma dair kayıt yapıldı ve faturam verildi.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXKseA6q9KU5KVzCFXupbmnSDxbgsRaxvgWRNkX6mVRDSnxbYG-F8Fpc74mHR1Dhq5uIJcMoxcZnMSyeBuHUYtlnfMu4tADVKzXGF637rl3kkJUQdNqrsJIXoUi5LExS-GT_kZLZijtg/s1600/IMG_7538.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXKseA6q9KU5KVzCFXupbmnSDxbgsRaxvgWRNkX6mVRDSnxbYG-F8Fpc74mHR1Dhq5uIJcMoxcZnMSyeBuHUYtlnfMu4tADVKzXGF637rl3kkJUQdNqrsJIXoUi5LExS-GT_kZLZijtg/s400/IMG_7538.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Hoş geldin paketinin içinde, birçok ürünün <b>gerçek boyutu</b>, birçoğunun ise<b> deneme boyutu </b>bulunuyor. Bir de şirin mi şirin <b>bebek tulumu</b> eklenmiş. Maddi değerinin çok üstünde çok hoş bir paket hazırlamışlar. Ve hepsini küp şeklinde hediye paketine benzer bir kutuya sığdırmışlar. Sihirbazların şapkası gibi minnacık şeyden neler çıktığını görünce seviniyorsunuz. Aslında belki de çoğu kişi için çok önem arz etmeyecek bir içeriğe sahip bu paket, benim açıp açıp baktığım, bebek doğduktan sonra kullanacağıma dair hayaller kurduğum bir paket oldu ve çok sevdim!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxOPO56YAG6Jj1S6Ro6otbYddqfq95hCu5Ev6wpLH_WG0Ik_FK4xdzPK7llD8YzcKn9X-YXtloKC3qUH2YJxpMXgQ-wFzolnqbdQCzVdUXlczIWdopVVOGNUF1Vyrl4UxeZY6I7u9UZw/s1600/IMG_7539.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxOPO56YAG6Jj1S6Ro6otbYddqfq95hCu5Ev6wpLH_WG0Ik_FK4xdzPK7llD8YzcKn9X-YXtloKC3qUH2YJxpMXgQ-wFzolnqbdQCzVdUXlczIWdopVVOGNUF1Vyrl4UxeZY6I7u9UZw/s400/IMG_7539.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR2Kkj48Oh-YfUAvpARPtVGGChviDSCIlE8GsBzbnjH7_xQYG5JarBRHaevtcA96HAfVRJeT6lYauxEiQ8LjxOY2DiYIvGCOBmNjghTj9pnPSYzGPiZUaprB5r0blHweR45rn624l0vw/s1600/IMG_7540.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR2Kkj48Oh-YfUAvpARPtVGGChviDSCIlE8GsBzbnjH7_xQYG5JarBRHaevtcA96HAfVRJeT6lYauxEiQ8LjxOY2DiYIvGCOBmNjghTj9pnPSYzGPiZUaprB5r0blHweR45rn624l0vw/s400/IMG_7540.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga09inv64LWufBAsaTAU6p3Ex_kl34PyWzh7mue6b2fZ_IWXRRA7g4W5OISFKPWFWO4aFA4BW-0KNo-HszEGqVfo6JQIV512L3EDvpltoyGhEtzLn8QXO6jVZS_7Fl_xVkqLEUMk1tUw/s1600/IMG_7541.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga09inv64LWufBAsaTAU6p3Ex_kl34PyWzh7mue6b2fZ_IWXRRA7g4W5OISFKPWFWO4aFA4BW-0KNo-HszEGqVfo6JQIV512L3EDvpltoyGhEtzLn8QXO6jVZS_7Fl_xVkqLEUMk1tUw/s400/IMG_7541.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Oyy bunun içine sığacak mı benim pambık?</b></td></tr>
</tbody></table>
Merak edenler için kutu içeriği ise şöyle:<br />
<br />
<br />
<ul>
<li>Baby&Me Yenidoğan ıslak mendili</li>
<li>Baby&Me Göğüs Pedi</li>
<li>Prima 1 numara bebek bezi (4 adet)</li>
<li>Zıbın penye body</li>
<li>Baby&Me Likid emzik ve biberon temizleyici</li>
<li>Baby&Me sıvı deterjan</li>
<li>Baby&Me çamaşır yumuşatıcısı</li>
<li>Baby&Me bebek temizleme pamuğu</li>
<li>Baby&Me alt değiştirme örtüsü</li>
<li>Hipp emziren anneler için karışık bitki çayı(deneme boyu)</li>
<li>Lactamil emziren anneler için karışık bitki çayı</li>
<li>Hipp vücut losyonu (deneme boyu)</li>
<li>Chicco bebe şampuanı (deneme boyu)</li>
<li>Hipp Pişik kremi (deneme boyu)</li>
</ul>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz_by2efjVH17OLH4e4WBrrBc4-oNGrORn7c3yhLZ1Z2dgvbI9d_wZwcngLUiTdnr4Vr_twgobQj8xA14CQtXlj-9YKjVu3YjJEKfAZ9-qmQTtEDySkekR1P-7Z0QAoiXZFwMGu_Db7g/s1600/IMG_7542.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz_by2efjVH17OLH4e4WBrrBc4-oNGrORn7c3yhLZ1Z2dgvbI9d_wZwcngLUiTdnr4Vr_twgobQj8xA14CQtXlj-9YKjVu3YjJEKfAZ9-qmQTtEDySkekR1P-7Z0QAoiXZFwMGu_Db7g/s400/IMG_7542.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Ben e-bebek'in <b>Beylikdüzü E-5</b> mağazasından bu paketi temin etmiştim. Mağazaya gitmeden önce stoklarında <b>Hoş geldin Bebek Paketi</b>nin olup olmadığını sormayı unutmayın. Eğer çevrenizde hamiş tanıdıklarınız varsa, onları mutlaka haberdar edin olur mu? Benim gibi kullanacağı günü hayal edip, paketi açıp, bakıp bakıp sevinsinler ;) Bir hamileden başka kim çocuk bezini eline alıp sarılır ki :))<br />
<br />
<br />
Sevgiler.<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-50313047789322697392016-10-03T16:55:00.000+03:002016-10-03T16:55:38.506+03:00Hamilelikte Grip Olmak... <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2Vd3O6smFdxPqS4TcTGQVbD4PvKeFDRUgbkRqDX6-RZhS1VN0nARTkLz8Z2davdLnQBOYaO-nHYCsdmqnfjrGPijLtrtSUO5xXzNdQ_FpwI4A5_Q0Qgf3BwohzEntlONf2NNfOXOCxw/s1600/images.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2Vd3O6smFdxPqS4TcTGQVbD4PvKeFDRUgbkRqDX6-RZhS1VN0nARTkLz8Z2davdLnQBOYaO-nHYCsdmqnfjrGPijLtrtSUO5xXzNdQ_FpwI4A5_Q0Qgf3BwohzEntlONf2NNfOXOCxw/s400/images.jpg" width="400" /></a><br />
<br />
Grip olmak başlı başına kötü birşeyken, bir de <b>hamileyken grip olmak</b> çarpı iki olarak haneye yazılıyor. Kendime ne kadar dikkat ediyorum desem de, hamileliğin ilk 7 ayında nezle dahi olmayan ben, 7. ayın bitiminde gribe tutuldum ama ne tutulma...<br />
<br />
Kurban Bayramı tatilimizin bir kısmını, Çanakkale'de geçirdik. Gündüzleri hava çok güzeldi ancak akşam serinliyordu. Yani gece gündüz arasındaki sıcaklık farkı hayli fazlaydı. İstanbul'a dönmeden 2 gün önce, şehir dışından gelen arkadaşlarımızla birlikte, deniz kıyısında hoş sohbete daldık. Gece 1'lere kadar oturduk, üzerimizde hırkalar olmasına rağmen, sanırım eşimle bir güzel soğuğu yedik. Eee Kıbrıs'ta 35-40 derecelere alışmışken, sandık ki bu serinlik bize iyi gelecek.<br />
<br />
İstanbul'a döndüğümüzde önce eşim rahatsızlandı, halsiz düştü. Çok uğraştı bana bulaşmasın, yakınlaşmayalım diye. Bol bol çorbalar, limon, portakallar, parasetamollar. Daha önce tecrübe ettiğimiz ve faydasını çok gördüğümüz kara mürver efervesan tableti de içince, hızlıca enerjisini geri kazandı ve iyileşti.<br />
<br />
Tatil bitip de Kıbrıs'a döndüğümüz ve iş başı yaptığım gün ise ben gribe tutuldum. Ses kısılması, soğuk soğuk terlemeler, burun akıntısı ama aynı zamanda tıkanması, baş ağrıları, kulak uğuldamaları, halsizlik... Hepsi bir arada kombo şeklinde geliverdi. Hamileyken her bitki çayını istediğiniz kadar tüketemiyorsunuz. Ağrı kesici ve ateş düşürücüleri ise doktorunuza sormadan asla kullanmamalısınız. Ben de ilk gün bol bol tarhana, mercimek vb. çorba içtim. Boğazım için zencefil limon karışımı yaptım. Bol bol C vitamini içerikli meyveler yedim. Ballı süt içtim. Ertesi gün hala düzelmeyen hastalığım için doktorumla görüşmem şart olmuştu. Doktorum, parasetamol kullanabilirsin dedi, dozajını ve sıklığını belirtti. 2. ve 3. gün ilacımı da kullanınca bayağı toparladım ama tam düzelmem istirahatle 1 haftayı buldu.<br />
<br />
Anladım ki hamilelikte hasta olunca <b>bebeğe zarar vermeden</b> iyileşme sürecini şunlar hızlandırırmış:<br />
<br />
<br />
<ul>
<li>Mümkün olduğunca <b>istirahat.</b> (İşe devam etmek zorunda olduğum için yeterince yapamadım)</li>
<li>Bol <b>su</b> içmek. (Soğuk-sıcak terliyorsunuz, vücut inanılmaz su kaybediyor)</li>
<li>Faydalı yiyecekler ile beslenmek,iştahınız yoksa bile <b>aç kalmamak</b>. (Bana tarhana çorbası ve bol limonlu mercimek çorbası gerçekten iyi geldi)</li>
<li>Boğazda tahriş varsa ve ses kısılmışsa, <b>taze zencefil</b>i incecik doğrayıp, taze sıkılmış limon suyunda bekletmek ve gün içinde azar azar ağzınızda çiğnemek çok iyi geliyor.</li>
<li>Sık sık ılık suda <b>duş almak</b>.</li>
<li><b>Meyve</b> tüketmek.</li>
<li>Doktorunuzun önerdiği ilaçları kullanmak.</li>
<li>Doktorunuzun önermediği bitki çaylarından uzak durmak.</li>
</ul>
<br />
<br />
Bu gribi de böylece atlattık. Hamileyken öksürmek, hapşurmak dahi dert. Göbeğiniz mani oluyor hapşuramıyorsunuz. Öksürünce karnınıza ağrı giriyor. İnşallah bu mevsim geçişlerinde bir kez daha hamiş halimle hastalığa yakalanmam.<br />
<br />
Hepimize sağlık dolu günler dilerim.<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-68197001510358929072016-09-28T16:23:00.002+03:002016-09-28T16:23:22.579+03:0026.-29. Haftalar - 2. Trimestere Veda Etmişken<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNJ3Mb1u1wwcJZEfiAFhcd5l3sAuu8GO1iXjIy3NZmoSJ91hcf0KISjxGKKKgLi8lwDauj18aKqNpRPhP5ihzGIqsMkVYlzTp0Y_KyUxIht6ukM7ZJucK2hyphenhyphenFgeHHoVhV-3i7c0cH4GQ/s1600/artigos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNJ3Mb1u1wwcJZEfiAFhcd5l3sAuu8GO1iXjIy3NZmoSJ91hcf0KISjxGKKKgLi8lwDauj18aKqNpRPhP5ihzGIqsMkVYlzTp0Y_KyUxIht6ukM7ZJucK2hyphenhyphenFgeHHoVhV-3i7c0cH4GQ/s400/artigos.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Daha dün kalp atışlarını ne zaman duyacağız derken, bizim Pambık <b>29. haftayı</b> bitirmiş bile. Zaman iyisiyle kötüsüyle geçiyor ve çok şükür ki ilk haftadan itibaren bize hep iyi yüzünü gösterdi. 28. Hafta itibariye 2. trimester yani ikinci üç aylık dönem bitti, artık son viraja girmiş oldum. Söylenenlere göre <b>ilk 3 ay</b> bulantılar ve hamileliğe alışma süreci nedeniyle oldukça zorlarmış, <b>ikinci 3 ay</b> rahatlama dönemi olurmuş, <b>son 3 ay</b> ise bebeğin büyümesi ile ağırlaşan vücuttan dolayı en zorlu dönem olurmuş. Ben çok şükür ki 6 ayı neredeyse sorunsuz atlattım, inşallah bu son trimesterda yüzüme güler.<br />
<br />
Kurban Bayramı tatilinde de <b>leyleği havada gördük.</b> Artık doğuma kadar planlarımızda bir uçuş bulunmuyor. Bayramı aynı Ramazan Bayramı gibi <b>İstanbul </b>ve <b>Çanakkale</b>'de ailelerimizle doyasıya geçirdik. Bol bol balık ve et yedim. Özlediğim, bulamadığım lezzetleri fırsat varken vücuduma stokladım :) Bunun yanında sabah 8, akşam 6 işe git gel, eve gelince dinlenme moduna geç, rutinine alışan vücudum da harekete geçti. Bol bol yürüyüşler yaptım. (Ehem ehemm tabi yürüyüşlerde elimden eksik etmediğim 3 top külahta dondurmayı kimseye söylemeyin). Sanırım bu nedenledir ki, 27. Haftaya kadar nerelerde diye aranan <b>göbek birden pörtledi</b>, ama ne pörtleme :) Türkiye'ye gidiş düz göbek, Kıbrıs'a dönüş 8 aylık hamile :)<br />
<br />
Meğersem bebiş de bu dönemde büyüme hızını arttırmış. son kontrolümüzde 760 gram olan pambık yüzlüm, <b>1250 gram</b> olmuş bile. <b>26 Eylül 2016 </b>Çarşamba günü bayram dönüşü ilk kontrolümüze gittik. Her şey yolundaydı çok şükür, su yeterliydi, bebek haftasıyla uyumluydu, benim kan değerlerim normaldi. Kuzucuğun keyfi de yerindeydi. 2 hafta sonraya görüşmek üzere sözleştik.<br />
<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">26.-29. Haftalarda Ben</span></b></u><br />
<br />
Göbeğin çıkmasıyla birlikte yatma-kalkma-sağa sola dönme daha zor oluyormuş. Arkadaşlarımdan duyduğum 9.ay top gibi yuvarlanıyorsun sözüne yakınlamaya başladım sanırım. Göbeğimin büyümesiyle hafif ve tatlı kaşınmalar da başladı. Çatlama riski yüksek olan, yumoş bir tenim var. O nedenledir ki 3. aydan itibaren her gün cildimi çeşitli yağlarla ve kremlerle nemlendirmeye çalışıyordum. Göbeğin büyümesiyle, artık <b>yağlı güreşe doymayan pehlivan gibi </b>dolaşmaya başladım :) Biliyorum, doktorumun da dediği gibi, cildim çatlamaya müsaitse, ne yaparsam yapayım bu gerçekle yüzleşeceğim. Ama en azından bunu azaltabilmek için, bol bol su içiyorum, dıştan da cildimi nemlendirmeye çalışıyorum. Bakalım sonuç ne olacak?<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">26.-29. Haftalarda Pambık</span></b></u><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLza9sGGwdkqMltdd4PDpfMc27Lmb9iN-PdMA3l-DZG-kemX1qI0HK2C8xylaghnHPGIIJg1wNU-IEw7iCmcBiqfKJl9HSBIP0MCfQqCo-uu38MGuXTD5EGb75e1BQl7riGlaSGoonQQ/s1600/23-hafta-gebelik-anne-karn%25C4%25B1ndan-tekme-atan-bebek.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLza9sGGwdkqMltdd4PDpfMc27Lmb9iN-PdMA3l-DZG-kemX1qI0HK2C8xylaghnHPGIIJg1wNU-IEw7iCmcBiqfKJl9HSBIP0MCfQqCo-uu38MGuXTD5EGb75e1BQl7riGlaSGoonQQ/s320/23-hafta-gebelik-anne-karn%25C4%25B1ndan-tekme-atan-bebek.jpg" width="312" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 12.8px;"><b>Yok artık, bu kadar da değil :)<br /></b></td></tr>
</tbody></table>
Pambığın artık büyümesi ile, hareketlerinin kuvveti de artmış oldu. Artık sağlam tekmeler atabiliyor, hıçkırıkları hissedilebiliyor. Hatta özellikle uzanmış vaziyetteyken, elimi koymaya gerek kalmadan, hareketler dışarıdan belli olabiliyor. Çok tuhaf bir his, ama gün içinde sürekli hareket hissedince, normal gelmeye başlıyor. Zaten uyuma-uyanma saatleri de oturdu adeta. Sabah kahvaltı sonrası <b>hareketlenme</b>, öğlen yemek saati <b>halay başı modu</b>, akşam yemek saatlerinde, <b>ohh yemek de bugün tam ağzıma layıktı havaları</b> :) Aralarda ise hıkıcıklar, hukucuklar...<br />
<div>
<br /></div>
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<br />
Söz konusu hem kendi sağlığınız, hem de bebeğin sağlığı olunca, insan doktoruna koşulsuz güvenmek istiyor. Ancak gözlemlediğime göre de, bazı doktorlar bu güveni suistimal edebiliyor. Hele hele haftanız ilerlediyse, özel hastanede takibiniz yapılıyorsa, nasıl olsa bu haftadan sonra eli mahkum başka doktora gidemez düşüncesiyle size gereksiz tetkikler uygulayabiliyorlar. Sırf maddi açıdan daha fazla kazanabilmek için.<br />
<br />
Bu güne kadar doktorumun bana gereksiz test isteği olmadı hatta yapabileceğini düşündüklerimi dahi gebelik değerlerimin iyi olmasından dolayı yaptırmadığı oldu. Ancak 26. haftada içime <b>şüphe</b> düşüren bir olay gerçekleşti. Detaylı ultrasondan sonraki muayenemde, doktorum, bebeğin <b>kalp odacıklarını</b> net olarak göremediğini söyledi. Detaylı usg de bir sorun görünmemesine rağmen, "emin olalım, çok iyi bir çocuk kardiyoloğu olan arkadaşım geliyor Türkiye'den, ona muayene olun" dedi. Böyle durumlarda insan vicdan yapıyor, ya varsa diye şüpheye düşüyor. Randevumuzu aldık, aynı hastanede karından ekg mizi yaptırdık. 5 dakikalık bir kontrolle işimiz bitti. Çocuk kardiyoloğu endişe edilecek hiçbir şey olmadığını, herşeyin yolunda olduğunu söyledi. Fatura olarak da hayli kabarık bir ücret ödedik. Bir sonraki randevuda ise kendi doktorum, şüphe ettiği kalp odacıklarını geçen hafta görememiştim, bu hafta görebiliyorum dedi. Yani arada sadece 2 hafta fark vardı. Söz konusu sağlık olunca, hele hele bebek olunca elbette para insanın umurunda olmuyor ama bu gerçekleşen olay, sırf arkadaşına hasta kazandırmak için ya da hastaneye para kazandırmak için mi gereksiz yönlendirildim hissine kapılmama neden oldu.<br />
<br />
Aslında umurumda olan asıl durum, böyle bir olayın doğum seçeneğinde de karşıma çıkıp çıkmaması. Herhangi bir olumsuz, acil müdahale gerektirecek durum olmazsa, gönlümden geçen <b>en doğal haliyle normal doğum yapmak</b>. Son anda doktorum sezaryene yönlendirirse, ben maddi açıdan mı bu yönlendirmeyi yaptı, yoksa gerçekten gerekli miydi ikileminde mi kalacağım? Sanırım sinek de ufak ama mide bulandırır durumu bu olsa gerek. Belki normalde bu kadar kafamı takmayacağım bir olay, hamilelik nedeniyle bu kadar hassas düşünmeme neden oluyor. Belki de her ince ayrıntıyı hesap eden ben, ihtimalleri gözardı edemiyorum. Kafamda deli sorular...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRBl1tpkOZZmJ4YEO4wxL4Je0exFFhY-RkbrBGFqdbzcWH53R7s3AkFPl8h6ijNHJ2bieRuXNLmCUz_VLMA8w0gU0haUidYl_rwYzSCvTHJ7Z5ZPhRXFqXEWyXW-d9DudNU5rACnExjA/s1600/O7.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRBl1tpkOZZmJ4YEO4wxL4Je0exFFhY-RkbrBGFqdbzcWH53R7s3AkFPl8h6ijNHJ2bieRuXNLmCUz_VLMA8w0gU0haUidYl_rwYzSCvTHJ7Z5ZPhRXFqXEWyXW-d9DudNU5rACnExjA/s400/O7.png" width="400" /></a></div>
<br />
Bu bayram bebişe yaradı, İstanbul'a gitmişken <b>bol bol bebek alışverişi</b> yaptık. Mahmutpaşa'da gezdik, <b>Şark Hanı, Kürkçü Hanı</b> ve meşhur <b>Havuzlu Hanı</b> dolaştık. Bebek arabamızı aldık, beşiğimizi seçtik. Anneanne ve babaannemizde sağolsunlar. Neredeyse tüm ihtiyaçları onların da katkılarıyla tamamlamış olduk. Hatta bebek şekerlerini bile hazırladık. Gelirken eşimle 2 kişi <b>40 kilo</b> sınırı yetecek mi diye düşünürken, kontuardaki görevli, kilomuz bebek arabasından dolayı hayli aşmasına rağmen ek ücret talep etmedi, yardımcı oldu. Daha ne isteyelim. Bebek gerçekten kısmetiyle geliyormuş, söz konusu bebek olunca hiç tanımadığınız insanlar dahi yardımcı olabiliyormuş.<br />
<br />
Sevgiler.<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-14407962570635540642016-09-02T11:36:00.004+03:002016-09-02T11:36:29.453+03:0023.-24.-25. Haftalar - Şeker Yüklemeli Mi, Yüklememeli Mi?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi86HrHARyg6cui4BbUNx0kt9_RzwiyEdnah1vyinBqfMpiOZFdJimxzHhQYgCiMVzKTD6rXgi2XWV4qu7oHe9dwQdaMEbODo0nrpMZQQTSjiMwKkMK9w9P_Ea2TiQLrqHJAXrCNw13yg/s1600/1104139_620x410.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi86HrHARyg6cui4BbUNx0kt9_RzwiyEdnah1vyinBqfMpiOZFdJimxzHhQYgCiMVzKTD6rXgi2XWV4qu7oHe9dwQdaMEbODo0nrpMZQQTSjiMwKkMK9w9P_Ea2TiQLrqHJAXrCNw13yg/s400/1104139_620x410.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Küçüklüğümden bu yana tatlıyla aram hep iyi olmuştur. Kekler, poğaçalar, çikolatalar, pudingler... Hem yapar hem yerim. Bununla birlikte makarna, pirinç, meyve, vb.nin de şekeri yükselten gıdalar olduğunu son yıllarda öğrendim desem yalan olmaz. Hamileliğin başından beri, tatlı özellikle çikolata yeme isteğim bıçak gibi kesildi. Hala da şaşıyorum bu duruma. Normalde bir günde yediğim çikolatayı, geçtiğimiz 6 ay boyunca yememişimdir.<br />
<br />
Bununla birlikte şeker testi öncesi beni bir tedirginlik aldı, ya şekerim yüksek çıkarsa? Tatlı yiyen her insanın elbette şekeri yüksek çıkacak diye birşey yok. Ama ben de yemeğimden, meyvemden hiç bir zaman kısmadım. Hamileliğimin başından bu yana da şeker testi yaptırmadım, acaba sonuçlar ne çıkacaktı?<br />
<br />
Bu endişe ile testten iki gün önce yediklerime dikkat edeyim dedim. Özellikle üzümün şekeri çok yükselttiği söylendiği ve benim de son 1 ayda kilolarca üzüm yediğime bakılırsa, ilk önce feragat etmem gereken üzüm oldu :) Buzdolabında 2 gün boyunca birbirimize bakıp duygusal anlar yaşadık.<br />
<br />
22 Ağustos 2016 günü, 25. haftamda şeker testi için hastaneye gittik. Doktorum bir önceki randevuda aç karnına gelmem gerektiğini söylemişti. Gittiğimizde şu ana kadar herhangi bir riskim bulunmaması, kilo artışımın normal ve düzenli olması nedeniyle, glikoz yüklemesi yapmayacağını söyledi. Aç karnına kan vereceğim, ardından tost- meyve suyu yiyeceğim, 1 saat sonra tekrar kan vereceğim ve bitmiş olacak. Doktorum kan isteklerimi laboratuvara yolladı. O şekerli suyu içmeyeceğime çok sevindim ama sevincim biraz kısa sürdü.<br />
<br />
Kan vermeden önce ultrasonda pambığı görelim dedik. Aç karnına olunca, kuzucuk daha uyanamamış olacak ki, pek hareketli değildi. Eee, saat 8'de kahvaltı yapmaya alışkın biri olarak, saat olmuş 10, benim bile halim yok o ne yapsın. Ama kocaman olmuş. 25. hafta itibariyle <b>680 gramlık </b>bir tontiğim var benim. <b>Boyu da 30 cm </b>civarında. Kilosu olması gereken gibiymiş. Ancak doktorum, bebeğin içinde bulunduğu<b> amniyo sıvısını fazla</b> buldu. Sıvının fazla olması, gebelik şekeri belirtisi olabiliyormuş. Bu durumda kan isteğimi değiştirip, 75 gramlık glikoz yüklemesine çevirdi.<br />
<br />
Şeker yükleme konusu Canan Karatay'ın açıklamalarıyla kafamızı karıştırdığı doğru. Yapılmasa, açlık-tokluk kan şekeri ile ölçülse daha çok sevinirdim elbette. Ama gebelik takip doktorum Canan Karatay değil. O nedenle beni başından beri takip eden doktoruma güvenip, şeker yüklemesini kabul ettim.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxpbL6wuvkmac6lbZ2XrwS4JnhN00wE2O27Fb4wFw-GKKzaGkjzSYw9tJH7evc9G_nOLwhVJwwvHjMonq9a8Wg1Cqc5al0m33eiJ7Zj1XVw3lIkuO2WCFdtecbJdHeTDZLnfT6EfwsJQ/s1600/canan-karatay.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxpbL6wuvkmac6lbZ2XrwS4JnhN00wE2O27Fb4wFw-GKKzaGkjzSYw9tJH7evc9G_nOLwhVJwwvHjMonq9a8Wg1Cqc5al0m33eiJ7Zj1XVw3lIkuO2WCFdtecbJdHeTDZLnfT6EfwsJQ/s400/canan-karatay.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<b>75 gramlık şeker yüklemesi </b>için, 3 kere kan vermem gerekiyordu. İlk kanı aç karnına saat 10.00'da verdim. Hemşire bir karton bardağa toz glikoz koydu, üzerine bildiğiniz su sebilinden su ekledi, karıştırdı. Benim duyduğum, artık kutu kola şeklinde elma aromalı, adeta gazı alınmış meyveli soda gibi bir içecek verdikleriydi. Maalesef ki benim hastanem henüz o sisteme geçmemiş! Bildiğiniz aşırı şekerli, ama normal şeker tadından biraz daha farklı ( şeker hastalarının kullandığı tatlandırıcı tabletlere benziyordu) boğazımı yakan bir içecekti. Kusacak kadar olmadım ama, şerbeti seven biri olarak içmekte bayağı zorlandım. Şeker yüklemesi yapıldıktan sonra birşeyler içmek-yemek, hatta uyumak yasak. Kan verdiğim yerden çıktık, temiz hava olan bir yere eşimle gittik.<br />
<br />
İlk 1 saat zorlayacaktır demişti hemşire hanım. Gerçekten de o kadar şekeri aç karnına alınca önce gözlerim bulanmaya başladı, sonra başım dönmeye. Bir süre sonra da şiddetli bir uyku bastı. Yanımda eşim olmasa uyuyabilirdim! 1 saati doldurunca ikinci kanı vermek üzere gittik. Aynı hemşire diğer koldan kan aldı, ilkinde damara girişini hiç hissetmezken, ikincisinde felaket canım yandı. Meğer şeker, <b>acı eşiğini düşürürmüş</b>! İkinci kanı saat 11.00'da verdik, saat 12.00'ye kadar tekrar bekledik. 2. saat birinciye nazaran daha kolay geçti. Son kanı verirken de, damarım daha az acıdı.<br />
<br />
Gebe diyabetinde çıkması gereken sonuç aralıkları şöyleymiş:<br />
<br />
Açlık kan şekeri: 60-90 mg/dl arası<br />
Tokluk 1. saat: 140 mg/dl altında<br />
Tokluk 2. saat: 120 mg/dl altında olması gerekirmiş.<br />
<br />
Benim sonuçlarım şöyle çıktı:<br />
Açlık kan şekeri:<b> 76 mg/dl </b><br />
Tokluk 1. saat: <b> 101 mg/dl </b><br />
Tokluk 2. saat: <b> 97 mg/dl </b><br />
<br />
<br />
Çok şükür ki, değerlerim gayet iyiymiş. Bir testi daha sorunsuz atlatmış olduk pambığımla. Ama şeker yüklemesini ben hiç <b>se-ve-me-dim.</b><br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">23.-24.-25. Haftalarda Ben</span></b></u><br />
<br />
İkinci trimesterın son haftasında,<b> hd kalitesinde gördüğüm rüyalar</b> bir hayli arttı. Adeta rüya görmekten uyuyamaz oldum. Hamileyi yoklarlarmış derler :) Bir gece "Açlık Oyunları" gibi bir ormanda hayatta kalma mücadelesi veriyorum, bir başka gece uçurumdan aşağı yuvarlanıyorum. Uyandığımda da korkudan saatlerce uyuyamıyorum. Dua ede ede bir hal oldum. İlk haftalardaki gibi gaz sıkıntılarım patlak vermeye başladı, karnımda sürekli bir sıkışma (çakmakla yaklaşmayın).<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">23.-24.-25. Haftalarda Pambık</span></b></u><br />
<br />
Pambık büyümeye devam ediyor. Büyüdükçe hareketleri daha da farkediliyor. Sese, konuşmaya hareketleriyle cevap veriyor. En son ise çok şaşırdığım birşey oldu. Koltukta otururken, sessiz bir şekilde sadece oğluşu düşündüm, içimden güzel şeyler geçirdim, acaba beni hissediyor mu dedim. <b>Pıt, pıt..</b> İlk başta tesadüf olabilir diye düşündüm ancak, o günden beri hergün aynı tepkiyi alınca, bebeklerin, anne karnında, annenin hislerini anlayabileceğini farkettim. Gerçekten de onlara seslenmeyi bırakın, <b>düşündüklerinizi bile hissedip tepki verebiliyorlar.</b><br />
<br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<br />
İkinci 3 ayın sonunda, göbeğim hızlı bir atağa geçti, birden futbol topu kıvamına geldi. Pantolonları çoktan geçtim, artık eteklerin beli olmuyor, bluzlerin önü kapanmıyor. <b><i>Söyle bana doktor, o güzel elbiselerimi, slim fit gömleklerimi tekrar giyebilecek miyim?</i></b><br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-60009749485531014962016-08-20T18:23:00.000+03:002016-08-20T18:23:15.793+03:00Adını Henüz Koyamadığımız Kuzucuğuma Not<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkvlGEtVqdrjzeFffu-9C3jOCrCApgYLySuz1IUzBv-LoFZcbiywSZjOBCKUTBf6geH47Kp3mYVrtmt4NVC88WqD9rlmMycMft6bSy-5mVnpPiXHExpqabWIiKhNM34FNGUMeCFGGSiA/s1600/757c6d494fea5bdf8954d587ba182016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkvlGEtVqdrjzeFffu-9C3jOCrCApgYLySuz1IUzBv-LoFZcbiywSZjOBCKUTBf6geH47Kp3mYVrtmt4NVC88WqD9rlmMycMft6bSy-5mVnpPiXHExpqabWIiKhNM34FNGUMeCFGGSiA/s400/757c6d494fea5bdf8954d587ba182016.jpg" width="367" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Minik kuzucuğum, bu bloğu hep eğlenceli hatıralar yazmak için hazırladım. Anneciğin bir aslan kadını bebeğim. Kolay kolay duygusallaştığını belli etmez. Bugün ise biraz duygusallaştım sanırım. Sen, bugün itibariyle <b>23 hafta 6 günlük</b> oldun. Eğer vaktinde gelirsen, doğmana 165 güncük kaldı. Annecik ise bugün <b>30. yaşına</b> giriyor. Doğum günümüz kutlu olsun!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Yıllar önce merak ederdim, 30 yaş çok uzak gelirdi. Acaba nerede, nasıl, ne şekilde olacağım derdim. Meğer o gün gelecekmiş de, iki canlı, seninle beraber aynı bedende 3'lü yaşlarıma girecekmişim. Ne büyük lütuf...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovKyhyphenhyphenEymZ86xOFjFS55Y8VMlnSwIQsADaoTgO-d_VsJ-ebenz7b9jNWJQBWp1YqmKYtVKnqlqJGS_TtweddwcB5TC2cI1pGqGcTGYh-_AENuY3T4KKIe6ZMOu6z0GMrPtRlkB4_8Kg/s1600/735f5690ba41927f673b23d5aaca8dc8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovKyhyphenhyphenEymZ86xOFjFS55Y8VMlnSwIQsADaoTgO-d_VsJ-ebenz7b9jNWJQBWp1YqmKYtVKnqlqJGS_TtweddwcB5TC2cI1pGqGcTGYh-_AENuY3T4KKIe6ZMOu6z0GMrPtRlkB4_8Kg/s400/735f5690ba41927f673b23d5aaca8dc8.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Tamam tamam geçti duygusallık :)<br />
<br />
Pambığım, adını henüz koyamadık. Bir türlü yakıştıramıyorum isimleri. Babacığın Kartal'ım diye seviyor seni. Belki Kartal olabilir adın ama yanına muhakkak bir isim daha istiyorum. Senin geleceğini henüz duymadan önce nasıl rüyalarıma girdiysen, adının da rüyalarıma gireceğine inanıyorum. Babacığın gülüyor bana, ama ben azmettim, görene kadar bekleyeceğim :)<br />
<br />
Hee bu arada, yarın öbür gün üstteki satırları okursan, annem beni 30 yaşında doğurmuş demek yok baştan anlaşalım. Ben henüz 29,9 'lardayım, 30 nedir, ne münasebet canım. Yeni yıl girene kadar biraz daha vaktim var, eee sende Aralık başında geleceğine göre, annem 29 yaşında doğurmuş demende sakınca yok :) Doğar doğmaz 1 yaşında olmuyorsun Pambık.<br />
<br />
Bu arada dün ofiste kutlama pastamdan yedim. Bugün de babanın aldığı pastadan. Seni biraz şeker komasına sokmuş olabilirim. Tekmelerinden de enerji patlaması yaşadığın belli. Bir de artık bizi duyabildiğin için, Mozart, Beethoven, Bach dinletmelisin diyorlar. Dün gece eğlenmek için gittiğimiz Club'da hiphop, R&B gecesi vardı. Üç yüz beş yüz koptuk. Rahatsız olmadın di mi? Her zaman olmuyor canım, idare et bugünlük :)<br />
<br />
Nice yıllarımız olsun Pambığım...<br />
<br />
<br />
20 Ağustos 2016 / GirneAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-6713742948663179642016-08-18T13:57:00.001+03:002016-08-18T13:57:12.862+03:0018.- 22. Haftalar - Detaylı Ultrason<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifx848alucO23gkwxK90AzxvClJkp1V7F1Edma3eizTa1kfWu5n3zX_bmJNb6I3GZoJnLQEFP8_pX7l44vuB0FhagaCqDOWbw0JNJkaUcssFpOgsRNqNmA5XDe3c2bbZYR5sRsNckDRA/s1600/preview.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifx848alucO23gkwxK90AzxvClJkp1V7F1Edma3eizTa1kfWu5n3zX_bmJNb6I3GZoJnLQEFP8_pX7l44vuB0FhagaCqDOWbw0JNJkaUcssFpOgsRNqNmA5XDe3c2bbZYR5sRsNckDRA/s400/preview.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bu haftalar çok hızlı ilerliyor, yetişmekte zorlanıyorum. Son haftalar ise çok yavaş geçecek diyorlar, bakalım bende ne olacak? Hamileliğin haftası haftasına uymuyormuş. Artık hareketlerimin biraz daha ağırlaştığını hissediyorum. Ara ara gelen enerji patlamaları dışında, işten eve geldiğimde hiçbir şey yapasım olmuyor. Çok şükür baba adayımız yardımlarını esirgemiyor benden. Aileden uzakta, yardım edecek kimse olmadığında, eşlerin birbirlerini anlayıp yardımcı olması çok büyük nimetmiş.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Artık kendimize bir rutin oluşturduk. Haftanın en az 5 günü, akşam yemeklerinden sonra en az 3 km yürüyüş yapıyoruz. Haftanın en az 2 günü de yüzüyoruz. Doktor bol bol yüz ve yürüyüş yap, şimdiden alışırsan, son haftalarda çok rahat edersin dedi. Umarım bu rutini mümkün olduğunca devam ettirebiliriz.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Çok yorgun olduğum iki gün, üst üste, sabah ayağıma giren kramplarla uyandım. Hamilelikte olması olağanmış, doktorum eğer sıklığı artarsa, magnezyum takviyesi yaparız dedi. O günden beridir bir daha olmadı. Ama ya yüzerken kramp girerse diye denizde sosisimle yüzüyorum :)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHx7xLrYo6_uElzspN47s3fI3y9ViR5FEEzDiMEjNENM1VirrqgzoeZi7sc_rwjREq8uWJOzwDx843loEn3gTpKuVkpUvKgyuonKr_vdI681wW7elak0saVTA1oV5W4g3QEnxn7rZGZA/s1600/indir.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHx7xLrYo6_uElzspN47s3fI3y9ViR5FEEzDiMEjNENM1VirrqgzoeZi7sc_rwjREq8uWJOzwDx843loEn3gTpKuVkpUvKgyuonKr_vdI681wW7elak0saVTA1oV5W4g3QEnxn7rZGZA/s400/indir.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Sosis</b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<b>12 Temmuz 2016</b> günü doktorumuzda kontrolüm vardı. Oğluş gayet iyi, büyüyor kuzucuk. Doktor 3 hafta sonraya detaylı ultrason taraması için randevu verdi. <b>2 Ağustos 2016 günü 22. haftamdayken</b>, <b>detaylı ultrason</b> için hastaneye gittik. Detaylı ultrasonu Radyoloji Uzmanı/Perinatolog yapıyor. Böylelikle kendi doktorum dışında başka bir uzman daha bebeğin tüm gelişimini, organlarını incelemiş, değerlendirmiş oluyor. Radyoloji bölümündeki özel ultrason odasına girdik, Uzman Doçent doktorumuz geldi. Şansımızdan mıdır, enerjimizden midir bilmem, her doktor randevumuzun geçtiği gibi, bu da gırgır şamata eşliğinde geçti. Pambığımızda çok akıllı, her pozisyonda uğraştırmadan bol bol poz verince, 15-20 dakika içinde ultrasonumuz sona erdi. <b>Detaylı Ultrason</b>da bebeğin, kalbine, ciğerlerine, damarlarına, beynine, yarık dudak olup olmadığına vb. herşeyine bakılıyor. Bütününü incelemekten ziyade ayrıntılı olarak tüm organları değerlendiriliyor, içinde bulunduğu suyun yeterli olup olmadığına bakılıyor.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Kuzucuğumun çok şükür ki, herhangi bir riskli durumu yokmuş, herşey yolundaymış. Ve tam tamına <b>380 gram </b>olmuş :) Kilosu da haftasıyla oldukça uyumluymuş. Detaylı ultrasondan aldığımız raporu, doktorumuza gösterdik, o da herşeyin yolunda olduğuna kanaat getirdi. Yüzme ve yürüyüşe devam etmemi istedi. Kilom +5 olmuş. Hamile olmadan öncekine göre daha dengeli ve porsiyonları daha ufak yememe rağmen, nasıl oluyor da kilo alıyorum anlamıyorum :) Neyse ki, 22. hafta için 5 kilo normalmiş.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-cxGxtRxxBZTVH-NPPRCm7wKS3mwEzpumB7QhcCv-qlTcBeWCbdXORhRagOXcudrN6fJtEM_Ejgs0tsCJfWHfN1EAuPecbLK7Kmtrl92AJJ71sPg47hyphenhyphenVtmdufe5-KziUs3Y9FGtS6w/s1600/IMG_7396.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-cxGxtRxxBZTVH-NPPRCm7wKS3mwEzpumB7QhcCv-qlTcBeWCbdXORhRagOXcudrN6fJtEM_Ejgs0tsCJfWHfN1EAuPecbLK7Kmtrl92AJJ71sPg47hyphenhyphenVtmdufe5-KziUs3Y9FGtS6w/s400/IMG_7396.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Göbek değil bebek, bebek :)</b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">18.-22. Haftalarda Ben</span></b></u></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Bu aralar elim ayağım tutmuyor sanki, <b>sakarlığım</b> üstümde. Elime aldığım birşeyi nasıl oluyor da düşürüyorum ben de anlamıyorum. İş yerinde iki kez ayran düşürdüm, her taraf ayran oldu, artık korkuyorlar ben ayran içerken :) Karnım futbol topu gibi gergin. 2-3 gün üst üste göbek deliğimin çevresinde gerilmeyle birlikte ağrım oldu, sonra geçti. Meğer göbeğin büyümesinden dolayı böyle şeylerle karşılaşabilirmişim.<br />
<br />
<u style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">18.- 22. Haftalarda Pambık</span></b></u><br />
<br />
Pambık büyümeye devam ediyor. Boş alanı buldu tabi, sağdan soldan frikikler, kaleye gol atışlar :) Hareketlenmelerinin bir düzen içerisinde olduğunu farkettim. Sabah ben işe giderken,<b> 7.00 civarı</b> kahvaltı öncesi, birkaç ben buradayım, günaydın anniş hareketi, <b>10.30-11.00</b> gibi hani benim kuru yemişim-meyvem, ara öğünüm atışları, akşam da yemek öncesi saat <b>18.30</b> gibi acıktım huuu sesimi duyan var mı hareketleri :) Her gün aynı saatte aynı hareketlenmeler. Kendi yarım kilocuk ama düzenini oturtmuş bile.<br />
<br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<br />
İlk 3 ay <b>folik asit </b>kullanmıştım. 1 ay herhangi bir ilaç takviyesi vermedi doktorum.4. aydan itibaren ise <b>demir+ b12+folikasit</b> ten oluşan hapı günlük kullanmamı istedi. Son kontrolümüzde ise, bu haftalarda artan <b>D vitamini ve Kalsiyum</b> ihtiyacına bağlı olarak hap verdi. İki günde bir kullanmam yeterliymiş.<br />
<br />
3 hafta sonra yani 25. haftada, kontrole aç karnına gideceğim. <b>Şeker testi</b> yapılacakmış. Doktorum, benim ve bebeğin kilosunun normal gitmesinden dolayı, kan testi ile bakacağını, eğer gerekirse şeker yüklemesi yapacağını söyledi. İnşallah şeker yüklemesine gerek kalmadan güzel sonuçlar ile karşılaşırım. Bakalım, zaman ne gösterecek...<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-4708431799577113532016-08-09T15:33:00.002+03:002016-08-09T15:33:34.847+03:00Hamilelikte Okuduğum Kitaplar : Anne Adayları ve Hamileler İçin Karatay Diyeti<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw12F8pxJl-x14vtRzu8lN0jB0l6xor9fIGJpw8lA6CeCPscscPq16TixAldnWEeUGbyAme0pegu_ueNaLVVPmO0QG4l_ryXEqkT3sU6Yu4uVB5QqtKv-GdkpdN7UIRNLbXqMkE4eTjA/s1600/IMG_7378.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw12F8pxJl-x14vtRzu8lN0jB0l6xor9fIGJpw8lA6CeCPscscPq16TixAldnWEeUGbyAme0pegu_ueNaLVVPmO0QG4l_ryXEqkT3sU6Yu4uVB5QqtKv-GdkpdN7UIRNLbXqMkE4eTjA/s400/IMG_7378.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Anne Adayları ve Hamileler İçin Karatay Diyeti</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Hamilelik sırasında herkes gibi ben de bol bol araştırmaya ve okumaya çalışıyorum. Elbetteki birçok şeyi tecrübe ile öğreneceğim ancak, öncesinde alt yapıyı oluşturmakta fayda var. <b>Anne Adayları ve Hamileler İçin Karatay Diyeti</b> kitabını, <b>Kitap Yurdu </b>kampanyasından 9 TL'ye almıştım. 151 sayfalık bu kitap, şimdi ise <b>14 TL</b> civarında satılıyor.<b> Canan Karatay</b>, bazı kişilerin görüşlerini desteklediği, bazılarının ise şiddetle karşı çıktığı bir profesör. Ben ise Canan Hoca'nın kaynaklarıyla söylediği birçok şeyi mantıklı bulanlardanım. Tam anlamıyla uygulayabilmeyi ise henüz başardığım söylenemez :)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj1kmshAduTpMJ2tG-Oy6WyKRDPXSXSwDXotf89NAsTwHs9FmU2Hb5RESl05BXSckO749luitpZVANGeRE-zV5yuZAqQ8_0oS_YMx_wi3gcmcAxdgxXRKIIjMcRADvxgWQ8NCT8TS82Q/s1600/IMG_7379.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj1kmshAduTpMJ2tG-Oy6WyKRDPXSXSwDXotf89NAsTwHs9FmU2Hb5RESl05BXSckO749luitpZVANGeRE-zV5yuZAqQ8_0oS_YMx_wi3gcmcAxdgxXRKIIjMcRADvxgWQ8NCT8TS82Q/s400/IMG_7379.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="font-size: 12.8px;">Anne Adayları ve Hamileler İçin Karatay Diyeti</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Prof. Dr. Canan Karatay'ın Anne Adayları ve Hamileler İçin Karatay Diyeti kitabını, bebek planladığımız dönem satın almıştım. Zaten, Canan Hoca bu kitabında, hamilelik öncesi, hamilelik sırasında ve lohusalık döneminde beslenme alışkanlıklarımızın ne kadar önemli olduğunu, hangi besinlerin olmazsa olmaz, hangilerinin ise uzak durulması gerekenler olduğunu açıklamış. Ayrıca, sadece annelerin değil, baba adaylarının da yaşam ve beslenme tarzının, zararlı alışkanlıklarının, bebeğin genlerinde ne kadar önem arz ettiğinden de bahsetmiş.<br />
<br />
Aslında kitabın adı Karatay Diyeti olmasına rağmen, Canan Karatay bu kitapta bir diyet listesi vermiyor. Sağlıklı beslenmenin, hayatımızın tüm dönemlerinde uygulamamız gereken bir yaşam biçimi olmasından bahsediyor. Bununla birlikte, hamilelik döneminde vücudun oluşan ek ihtiyaçlarına da dikkat çekiyor.<br />
<i><u><br /></u></i>
<i><u>"Hamilelik bir hastalık değil, dünyanın en doğal, en güzel, en umutlu süreci. Fazla kilo almamak, kandaki şeker/insülin değerlerini yükseltmemek, bunun için de düşük glisemik indeksli yiyeceklerle beslenmek gerekiyor."</u></i><br />
<br />
Kitabın oldukça dikkatimi çeken konu başlıklarından bazıları ise şöyle:<br />
<br />
<br />
<ul>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hamilelikten En Az 6 Ay Önce Yaşam Biçiminizi Değiştirin!</span></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Sağlıklı Bir Bebek İçin 'Sağlıklı' Hamile Kalın!</span></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gebelik Şekerini Önlemek Kendi Elinizde Bunu Unutmayın!</span></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bu Yiyecekleri Mutfağınızdan Uzaklaştırın!</span></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Zeytin yağından Mahrum Kalmayın!</span></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Anne Baba Adaylarına Altın Öğütler</span></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hamilelere Altın Öğütler</span></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #333333; font-size: 12px;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Lohusalara Altın Öğütler</span></span></li>
</ul>
<br />
<span font-family:="" font-size:12.0pt="" mso-fareast-language:tr="" new="" quot="" roman="" serif="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12px;" times=""><br /></span>
<span font-family:="" font-size:12.0pt="" mso-fareast-language:tr="" new="" quot="" roman="" serif="" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12px;" times=""><br /></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_D_O235yRVl_9flw5GCyoG9M3btabvoDJMMHO29xWl1Oy5NYE2a4ORUExLdv9-B26MXhdtrQUcJA9QpKw09C0NkVseGrLFkfPawg732WtudvvUJaz4P2YeTI9XMewiAfdgku9EWJm1Q/s1600/IMG_7380.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_D_O235yRVl_9flw5GCyoG9M3btabvoDJMMHO29xWl1Oy5NYE2a4ORUExLdv9-B26MXhdtrQUcJA9QpKw09C0NkVseGrLFkfPawg732WtudvvUJaz4P2YeTI9XMewiAfdgku9EWJm1Q/s400/IMG_7380.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="font-size: 12.8px;">Anne Adayları ve Hamileler İçin Karatay Diyeti</b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Canan Karatay bu kitabında, oldukça tartışılan <b>şeker yüklemesine neden karşı çıktığını</b>, anne ve bebekte şeker yüklemesinin oluşturacağı sorunların neler olduğunu ve şeker yüklemesi yerine alternatif olarak gebelik şekerinin varlığının nasıl ölçülebileceğini, kaynaklarıyla belirtmiş. Şekerden, undan, hazır paketlenmiş tüm gıdalardan tamamen uzak duran bir kişi değilim maalesef ki. Ama bu kitapla birlikte, hamileliğimde hazır gıdalara, şekere vb. karşı oldukça hassaslaştım ve tüketimini minimuma indirmeye çalıştım. Yumurtanın, D vitaminin, mevsiminde yenen sebze ve meyvenin önemini bir kez daha kavradığımı düşünüyorum. Özellikle kitabı okuduktan sonra, her gün en az 1 yumurta yemeye şartlandırdım kendimi. Şeker yüklemesinde ise, Canan Karatay'ın açıklamalarını benimsiyorum. Eğer doktorum seçimi bana bırakırsa, yaptırmamayı tercih edeceğim. Bununla birlikte hamileliğimin ilk ayından itibaren, kilomu, risklerimi, kan değerlerimi bildiği için, doktorumun ihtiyaç görmesi halinde şeker yüklemesini yaptırmam da kaçınılmaz olacak. Sanırım bekleyip göreceğiz.<br />
<br />
Ben bu kitaptan oldukça şey öğrendim. Yalnızca hamilelik döneminde değil, sonrasında da doğru bildiğim yanlışları düzeltmem konusunda yardımlarını göreceğimi düşünüyorum. Ama önemli olan ve belkide en zor olan kitabı okuduktan sonra uygulayabilmek, eski alışkanlıklardan vazgeçebilmek :)<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-40248256467318813322016-07-28T17:36:00.002+03:002016-07-28T17:36:29.186+03:0015.-16.-17. Haftalar - İlk Hareketler<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ-0WXx9ZlgRp3mtZ82od2tNNOy9kbcn5JfJcCob9A7YHifrYwTec-xqqOwTf0KsNVIb3Z49SOpFpqm8QjHMmcFiI6XDFN-e1_IkjECH_h47OAuczciChhR_EUCj_6WJ667pO7Db8nTw/s1600/depositphotos_77459204-Pregnancy-cartoon-funny-drawings.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ-0WXx9ZlgRp3mtZ82od2tNNOy9kbcn5JfJcCob9A7YHifrYwTec-xqqOwTf0KsNVIb3Z49SOpFpqm8QjHMmcFiI6XDFN-e1_IkjECH_h47OAuczciChhR_EUCj_6WJ667pO7Db8nTw/s400/depositphotos_77459204-Pregnancy-cartoon-funny-drawings.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Zaman ne çabuk geçiyor, günler birbirini koşturuyor adeta. Pambığımızla <b>ilk bayramımızı</b> yapmış olduk. Hamileliğimi öğrendiğimden beri<b> 6 uçak yolculuğu</b> yaptım. Leyleği havada gördü bizim Pambık anlayacağınız :) Zaten babası da lakabını <b>Kartal</b> koydu. Benim minik oğlum hep uçuyor diyor. Ben biliyorum onun neden Kartal diye seslendiğini, <b>yermiyim, cııık :)</b> Aklı sıra yavru kartal yapacak onu, benim oğluşum anlı şanlı <b><span style="color: #f1c232;">Sarı </span><span style="color: blue;">Kanarya</span></b> 12 numara olacak bir kere :) </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Kıbrıs'ın 40'ın üzerindeki bunaltıcı sıcaklarından sonra <b>İstanbul'da ve Çanakkale'de</b> olmak şahane geldi. Sıcak havalar enerjimi çok düşürüyor ve özellikle işten eve geldiğimde 1 saat dinlenmeden kendime gelemiyorum. Ama hem İstanbul'un hem Çanakkale'nin püfür püfür havası bana yaradı, enerji doldum, adeta oradan oraya bütün gün koşturdum da vücudum tık demedi. Çoğu kez hamile olduğumu bile unuttum, o kadar rahattım yani.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Beni uzun zamandır görmeyenler tarafından, <b>"kilo almışsın biraz ama yakışmış"</b> geyiğine maruz kaldım. Şimdi koca göbeğim olmadığı için hamile olduğumu belli etmememe mi sevineyim yoksa, bütün gün oturmaktan ön taraf yerine arka tarafta oluşan büyümeye mi üzüleyim :) Bazen düşünüyorum benim pambık göbekte değil de arka taraflarda bir yerde mi diye :)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bir de teknik nedenlerden dolayı (süt yapımına hazırlık) üstteki bazı bölgelerde büyüme devam ediyor. Sanırım o da kilolu görünmeme neden oluyor. Zaten kullandığım bedeni mecburen büyütmüş oldum, sonumuz hayır olsun :)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Çok şanslıyım ki, eşimin ailesinin Çanakkale'de balık restaurantları var. Hal böyle olunca ilk günden bol bol, çeşit çeşit balık yedim. Doktorlar zaten balık yemeyi şiddetle tavsiye ediyorlar, bulmuşken taze balığı ben de değerlendirdim. Akşamına parmak aralarımda<b> batmayla beraber kaşıntı</b> başladı. El parmaklarım da şişti. Parmağımda alyansım da vardı, çıkartamadım, sabaha nasılsa iner diye yattım uyudum. Bu kızarıklık ve şişliğin neden olduğunu eşimle anlayamadık. Hava değişikliğimi başka bir şey mi? Balık desek, her gelişimizde bol bol yiyorum hiç birşey olmuyor.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ertesi gün uyandığımda yüzük parmağım dışında bütün şişlerim inmişti. Yüzük parmağı daha da şişmiş hafif morarmalar başlamıştı. O an, akşam yüzüğümü çıkarmaya uğraşmadığıma pişman oldum. Uğraştım olmadı, bir yandan canım yanıyor, bir yandan gitti düğün alyansı, kestirmek zorunda kalacağız diye üzülüyorum :) En sonunda sıvı sabun, krem yardımıyla yüzükten kurtuldum. O gün bugündür ellerim şişmemesine rağmen korkumdan yüzük takmıyorum :)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bu arada babamdan ve amcamdan da bu kaşıntı ve şişliğin nedenini öğrendik. Meğer <b>sardalya, palamut</b> gibi balıklar, 40 yıl önceki mayasılı bile ortaya çıkartabiliyormuş. Kaşıntı gibi yan etkileri olabiliyormuş. Benim çok şükür mayasılım yoktu ama sanıyorum hamilelikteki hormon değişikliklerinden sardalya yemek ağır geldi, vücut tepkisini gösterdi. Ama yerken çok tatlıydı derya kuzuları vallahi :)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHsAWCmXMLJUhc2RiqZT6D7xOtRve2KjprJ-deJaGwWxZ8oIYZf_KU2Fo3OuAVboG7UYS-AYWe40L65lXlnGGAr8M_Xre1S30gFiHyhBJlG7XlAYn8g39c7ka1AqP57nbUUsxEsHQ5jA/s1600/the-lovely-tropical-fish-vector-4742.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHsAWCmXMLJUhc2RiqZT6D7xOtRve2KjprJ-deJaGwWxZ8oIYZf_KU2Fo3OuAVboG7UYS-AYWe40L65lXlnGGAr8M_Xre1S30gFiHyhBJlG7XlAYn8g39c7ka1AqP57nbUUsxEsHQ5jA/s400/the-lovely-tropical-fish-vector-4742.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Derya kuzusu bunlar</b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<u style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">15.-16. ve 17. Haftada Ben</span></b></u></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Türkiye ziyareti, ailelerimizle dolu dolu vakit geçirmek bana çok iyi geldi. Adeta dinçleşmiş gibi hissettim kendimi. İnsanın sevenleri ile bebek haberini paylaşması harika bir duygu. Bayramdaki bol hareketlilik ve özlediğim tatlara kavuşmak +1 kilo olarak geri geldi. Artık <b>başlangıç +4 kilomdayım</b>. Doktorum kilo alışımın ne az ne çok olduğunu ama tabi ki son aylarda kilo artışı hızlanacağından dikkat etmemin gerektiğini söyledi. Bulantımın, iştahsızlığımın olmaması çok güzel ama böyle de gidersem iyi olmayacak. Akşam yürüyüşlerine derhal<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> </span><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">başlanmalı!</span><br />
<br />
<br />
<u style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;">15.-16. ve 17. Haftada Pambık</span></b></u><br />
<u style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;"><br /></span></b></u>
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;"><span style="font-family: inherit;">Artık bebişin <b>ilk hareketlerini</b> duyabiliyorum, harika bir duygu. <b>17. hafta itibariyle</b>, o karnımın altındaki ara sıra olan hareketin, bağırsak hareketleri olmadığına kanaat getirdim. Bazen uçak kalktığı andaki gibi bir boşluk hissediyorum, bazen de baloncuk patlamış gibi. Uçuyor musun, zıplıyor musun yavru kartal?</span></span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<b style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b><br />
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;">Bu aralar enteresan şekilde şu sıkıntın var mı, bulantın, ağrın var mı, halsizliğin, uykusuzluğun var mı, neee? hiç olmadı mı diye soranlara gayet iyiyim, sorunum yok demeye çekiniyorum. Korkuyorum nazar edecekler diye. Çok şükür idare ediyoruz diyorum :)</span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;">Hamileliği zorlu geçenlerin Allah yardımcısı olsun. Ama hamilelik hastalık değildir ki hiç güzelliği olmasın da hep şikayeti olsun?</span><br />
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="background-color: white; line-height: 18.48px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<u style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px;"><b><span style="color: magenta;"><br /></span></b></u>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-62873770626396850472016-06-24T12:06:00.001+03:002016-06-24T12:06:13.875+03:0013.-14. Hafta - Pambık Kız Mı, Erkek Mi?<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDu95RXCM88q82DitpVD-ExdwC2AG2rdovJmKde86C9d_38nIzArArJ-4ypARE_9VH00CmYfJBOFFB6hoCKi5FXvCqIOoiYbmyFzthYniNMrNnKqcLZf6QQu2YgPmfWt1AOAlp5szv2Q/s1600/IMG_7263.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="391" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDu95RXCM88q82DitpVD-ExdwC2AG2rdovJmKde86C9d_38nIzArArJ-4ypARE_9VH00CmYfJBOFFB6hoCKi5FXvCqIOoiYbmyFzthYniNMrNnKqcLZf6QQu2YgPmfWt1AOAlp5szv2Q/s400/IMG_7263.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Yok benim pambığım terbiyelidir, yapmaz böyle şeyler :)</b></td></tr>
</tbody></table>
Bebek haberini aldıktan sonra, en merak ettiğimiz şey, <b>bebeğin cinsiyeti</b> oluyor. Her ne kadar kız olsun, erkek olsun farketmez, yeter ki sağlıklı olsun desem de, gerek ufak tefek alışverişler yapabilmek için, gerekse, isim düşünebilmek için merak ediyordum. Eskiden insanlar<b> 9 ay boyunca </b>cinsiyeti öğrenmeden bebeklerini kucaklarına alıyorlarmış. Şimdiler de ise, ortalama <b>16 haftalıkken</b>, bebeğin duruşu da müsaitse, cinsiyet belli olabiliyor. Daha önceki haftalarda fark edince, söyleyip söylememek doktorun insiyatifinde. Bazı doktorlar, özellikle kız çocuğu olduğunda, erken haftalarda, aileye söylememeyi tercih ediyorlarmış. Çünkü, maalesef ki zihniyeti bozuk insanlar, bebeği aldırmaya çalışıyorlarmış.<br />
<br />
Aslında cinsiyet en başından beri belli. Bebeğin gelişimine bağlı olarak biz bu haftalarda görebiliyoruz. Babadan aldığımız kromozom, bebeğimizin cinsiyetini belirliyor. Yani, çoğu bilgisiz kesimin, kız bebek doğurdu diye anneye yüklenmesi kadar saçma bir şey yok. Bu konular geçtiğinde, hep aklıma şu karikatür gelir, gülerim :)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSMZ8hptxRbJklhJmOQjdQ0Us67KlnL6hzw29WYdWv0zOvItIi_d0htCzB-P2oIWCMgpPiVa-PFjgvZasd1R6yh7AHGrpn1Eqo5Xb17qTmyH4DCKdAfzBQTf343fXSaUH6OXPJ6Qqrhg/s1600/55-0-e1ab8c1f0b3357c4058082f44adec701.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSMZ8hptxRbJklhJmOQjdQ0Us67KlnL6hzw29WYdWv0zOvItIi_d0htCzB-P2oIWCMgpPiVa-PFjgvZasd1R6yh7AHGrpn1Eqo5Xb17qTmyH4DCKdAfzBQTf343fXSaUH6OXPJ6Qqrhg/s320/55-0-e1ab8c1f0b3357c4058082f44adec701.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Halk arasında cinsiyet tahmini ile ilgili birçok inanış var. Hadi bakalım benim bebişin cinsiyeti ne oluyormuş?<br />
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHH9WRkcJzb28-MqUl3guvP_JZKXlzXZo7GGhQQMTExmBIbKdRoNWRXvEZfMz5ZjLbnMEvLBE9qfOV3-fltgmgzdS6hvS2pakqDgNVXiwAW_ki3jf8vspmogrJBPRmCqElC4UBF1jc1Q/s1600/pregnancy-vector-1215482.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHH9WRkcJzb28-MqUl3guvP_JZKXlzXZo7GGhQQMTExmBIbKdRoNWRXvEZfMz5ZjLbnMEvLBE9qfOV3-fltgmgzdS6hvS2pakqDgNVXiwAW_ki3jf8vspmogrJBPRmCqElC4UBF1jc1Q/s320/pregnancy-vector-1215482.jpg" width="304" /></a></div>
<br />
<ul>
<li>İpliğe geçirilmiş bir iğneyi, yatar vaziyetteyken göbeğinizin üstüne yaklaştırıyorsunuz. Sonra 1-2 cm üzerindeyken sabit tutuyorsunuz. Eğer ileri geri gidiyorsa erkek, yuvarlak daireler çiziyorsa kız. Aman dikkat iğne batmasın :) Ben bu yöntemin mantığını anlayamadım ama yaptım, yuvarlak daireler çizdi, demek ki : <span style="color: magenta;"><b>KIZ,</b></span></li>
<li>Ye ekşiyi doğur Ayşe'yi, ye tatlıyı doğur Hakkı'yı. Ben normalde tatlıcıyımdır, çikolatasız günüm geçmez ama hamilelik başladığından bu yana hiç çikolata yemediğim için kendime şaşıyorum. Jilet gibi kesildi isteğim, canım hiç mi çekmez? Ekşiyi de istemedi canım. Hiç bir zaman erik, turşu vb. aşermedim. Ama bir dönem inanılmaz acı çekti canım. Bu durumda ye acıyı, doğur hacıyı mı, bacıyı mı oluyor :) Acı, ekşiye daha yakın olduğuna göre buna da diyelim ki :<b> <span style="color: magenta;">KIZ,</span></b></li>
<li>Gebeliğin ilk haftalarında bulantı varsa kız, yoksa erkek. Benim hiç bulantım olmadı, o zaman: <span style="color: blue;"><b>ERKEK,</b></span></li>
<li>Bebeğin kalp atım hızı 140'ın altındaysa erkek, üstündeyse kız. Doktorumuz ilk kap atışını dinlediğimizde 160 civarında demişti : <span style="color: magenta;"><b>KIZ,</b></span></li>
<li>Ayaklar üşüyorsa erkek, eller kuruyorsa kız. Benim ellerde de kuruma oldu ama her zaman üşüyen ayaklarım, daha da fazla üşüdü sanki : <b><span style="color: blue;">ERKEK,</span></b></li>
<li>İdrar koyu renkte ise kız, açık renkte ise erkek. Hay Allah'ım, dönüp arkama mı bakacaktım :) Biraz koyu renkti sanki : <b><span style="color: magenta;">KIZ,</span></b></li>
<li>Kiloyu sadece göbeğe alıyorsanız erkek, beliniz kalınlaşıp, kalça büyüyorsa kız. Benim orta göbek hafif çıktı, başka bir hareketlilik yok : <b><span style="color: blue;">ERKEK,</span></b></li>
<li>Eğer yüzünüzde sivilceler çıktı ve cildiniz kötüleştiyse, yani çirkinleştiyseniz kız (kız annenin güzelliğini alırmış, erkek güzellik verirmiş), herkes güzelleştiğinizi söylüyorsa erkek : <b><span style="color: blue;">ERKEK,</span></b></li>
<li>İştahınız açıldıysa erkek, kesildiyse kız. Benim iştah kesildi :<b><span style="color: magenta;">KIZ,</span></b></li>
<li>Çin Takvimine göre, annenin yaşı ile hamile kalındığı ay baz alınarak bir tahmin yapılıyor, <a href="http://www.gebelik.org/dosyalar/cinsiyettahmin.html">burada</a> bir örneği mevcut. Buna göre yaş 29, hamile kalınan ay Mart dolayısıyla :<b><span style="color: magenta;">KIZ</span></b></li>
<li>Bir de Rus Takvimi var. Bu takvime göre de sizin doğum tarihiniz, eşinizin doğum tarihi ve son adet tarihi baz alınıyor. O da <a href="http://rusbebektakvimi.com/">burada</a> . Buna göre benim pambık : <b><span style="color: blue;">ERKEK</span></b></li>
<li>Annenin içine doğan ne ise, rüyasında hangi cinsiyeti görürse o olurmuş derler. Kız veya erkek olsun diye içimde hiç istek olmadı benim. Ama hamile kaldığım ay, rüyamda beyaz tenli, renkli gözlü bir oğlum olduğunu görmüştüm. Ondan sonra da hep erkek olduğu içime doğdu: <b><span style="color: blue;">ERKEK</span></b></li>
</ul>
<div>
Bu duruma göre 12 tahmin yönteminden <span style="color: blue;">6'sı erkek</span>, <span style="color: magenta;">6'sı kız</span> oldu. Ne olacak bakalım şimdi?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Doktorumuz önceki kontrolümüzde, kemik yapısına göre erkeğe benzetiyorum demişti. Ama her ihtimale karşı bir sonraki kontrolü bekleyelim demeyi de ihmal etmemişti.</div>
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
14 Haziran 2016 günü kontrolümüz vardı. İkili testin sonuçlarında down sendromu riskinin düşük çıkmasıyla mutlu mutlu kontrolümüze gittik. Geçen kontrolde sarelleli ekmek yediğim için pambık zıplayan bebek olmuştu :) Bu sefer de güzelce kahvaltımı yaptım, evdeki Manisa'dan aldığımız mesir macunu aklıma geldi. Ucundan onu da yedim, üzerine bol su içtim. Üzerinden yarım saat geçmişti ki biz ultrasondaydık. Bizim kuzucuk bir oyunlar, bir zıplamalar, sağdan, soldan, önden, arkadan poz vermeler :) Doktorumuza her açıdan poz verdik, o da bol bol ölçüm yaptı. Herşeyin yolunda olduğunu söyledi. Ve 14+2 de cinsiyetimiz kesinleşmiş oldu:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ154Xt9QPJ9AzVk-8zdRBkWS0seoGlgoQ_CJ4pLY_VOLfzJhjzL12rd21O9aAu4j-cYtuKyKREOE8FkZb1FuvC6-aAme7emK5nKRD_3J0EuoAQJ3ENNlUVq2gwPh03hY5LGwQoykF3g/s1600/IMG_7304.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ154Xt9QPJ9AzVk-8zdRBkWS0seoGlgoQ_CJ4pLY_VOLfzJhjzL12rd21O9aAu4j-cYtuKyKREOE8FkZb1FuvC6-aAme7emK5nKRD_3J0EuoAQJ3ENNlUVq2gwPh03hY5LGwQoykF3g/s320/IMG_7304.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<b><span style="color: blue; font-size: large;"> ERKEK</span></b><br />
<br />
<br />
Allah nasip ederse, bir oğlumuz olacak. Şimdilik 8 cm lik birşey, büyüyecek büyüyecek kocaman bebek olacak :)<br />
<u><span style="color: magenta;"><b><br /></b></span></u>
<u><span style="color: magenta;"><b>13. ve 14. Haftada Ben</b></span></u><br />
<br />
Artık iş yerindekilere açıklama vakti geldi. Bölümümüzde eşleri bebek bekleyen iki arkadaşım daha var. Onlarla birlikte 2 erkek, 1 kız bebek geliyor. Gerek müdürümün gerek iş arkadaşlarımın bu kadar sevineceklerini tahmin etmezdim. İnşallah doğum iznine ayrılırken de, sonrasında da bu tutum aynen devam eder.<br />
Bu hafta, vücudumun daha hafiflediğini hissediyorum, yorgunluk azaldı, uykularım daha düzene girdi. Ama sıcaklar başladı, 40-45 derece civarında seyrediyor. Klimasız yatamıyorum, sıcaktan etkilenmemek için zorunlu haller dışında dışarı çıkmıyorum.<br />
Göbeğim 2 hafta içinde hızlı bir çıkıntı yaptı, balkon oluştu :) Bu hafta tartıda Başlangıç Kilom+ 1,5 kilo olarak görünüyorum. Doktorum iyi gidiyorsun dedi.<br />
<br />
<u><span style="color: magenta;"><b>13. ve 14. Haftada Pambık</b></span></u><br />
<br />
Pambık hızla büyüyor, bu haftalarda büyüme atakları oluyormuş, boyu hızlıca artacak, kilosu gramlar ile ifade edilebilecekmiş. Artık koca kafa hali düzeldi, vücut ve baş büyüklükleri daha orantılı hale geldi. Parmakları da dahil olmak üzere hepsi belli oluyor. Hatta ultrasonda iki eliyle el salladı sanki bize. Çok akıllı çocuk olacak maşallah :)<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></i></b><br />
<br />
Erkek annesi mi olacağım ben şimdi? Ahahaha benden de ne kaynana olur :))<br />
<br />
<br />
Bu haftalarda başka tahlil, test yokmuş. Doktorum artık kontrollerimizin aralığını 1 aya uzatabileceğimizi söyledi. Bir sonraki kontrol Ramazan Bayramı sonrası olacak. Bakalım 1 ayda bizim pambık ne kadar büyüyecek?<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-56645481236143907052016-06-14T14:40:00.000+03:002016-06-15T13:11:35.935+03:0011. ve 12. Hafta - İkili Test<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKH1baB62vrZX8-wIV47GQ2VyHbeUxg_Q60bRKFLFvbrzUUAmBJ7yN7osfmAdWE_Dmv5FNlh4jc0ylX-46RQniBwoevhSN9QiMwmHEzQK85R_OP1xXHTVNtNhLez3SY25WHYJmHaBjDg/s1600/stock-vector-pregnant-yoga-vector-cartoon-illustration-of-pregnant-woman-in-a-prenatal-yoga-session-281215538.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKH1baB62vrZX8-wIV47GQ2VyHbeUxg_Q60bRKFLFvbrzUUAmBJ7yN7osfmAdWE_Dmv5FNlh4jc0ylX-46RQniBwoevhSN9QiMwmHEzQK85R_OP1xXHTVNtNhLez3SY25WHYJmHaBjDg/s400/stock-vector-pregnant-yoga-vector-cartoon-illustration-of-pregnant-woman-in-a-prenatal-yoga-session-281215538.jpg" width="305" /></a></div>
<br />
<b>1. Trimester</b>'ın son yazısından Merhabalar Efendim. Trimesterı benim gibi yeni öğrenenler için, Latincede <b>"üç ay"</b> demekmiş. Tıp, gebeliği 3 aylık dönemlere ayırıyor. 1. Trimester, yani ilk 3 aylık dönemde, <i><b>bebişlerin organ gelişimi başlıyor</b></i> ve sonrasında tamamlanıyor, biz anniş adayları da bu süreçte <b>"Ne oldum yahu"</b> oluyoruz. Vücudumuz bu süreç ile tanışıyor ve alışmaya çalışıyor. Benim de bu hafta itibariyle, 12 haftam yani gebelikteki ilk 3 ayım bitmiş oluyor, yehuu, kaldı geriye üçte ikisi.<br />
<br />
Bundan sonra daha keyifli, daha az sıkıntılı, bulantısız bir 3 ay geçirecekmişiz. Hadi inşallah. Bu arada ilk 3 ayı, bulantısız, kusmasız, öğürmesiz geçirdiğime göre, oldukça şanslı <b>%30'luk </b>kesime denk geldiğimi söyleyebilirim. Çünkü hamilelerin %70'i bulantı sorunu yaşıyormuş.<br />
<br />
<b>Ve mutlu haber. </b>Doktorum ilk 3 ay Pambık minik olduğu için kilo almazsın dese de, iştahım açılır, homini gırtlak yerim ya da metabolizmam tuhaflaştığı için var olan kilomu koruyamam diye korkuyordum. Eee daha önümüzde uzun bir süreç var, ilk aylardan 2-3 kilo alırsak, işimiz zor. Malum bulantım yok, birçok yiyecekten soğusam da, hafif iştahsızlık olsa da, gayet güzel karnımı doyuruyorum. Yalnız hamileliği öğrendiğimizden beri, akşam yemeklerini en geç akşam 7'de yemiş oluyoruz. <b><i>Sonuç: 12 hafta sonunda Başlangıç kilomdan fark +0 .</i></b><br />
<br />
Tabi kilom artmadı diye göbek yok sanmayın. Şekil A'da görüleceği üzere, <b>gazım var benim gazım! </b>Sabahları daha normal boyutlarda olan göbüş, akşama doğru şaha kalkıp 5 aylık konumuna geçiyor. Tüpraş tesisleri gibi dolaştığım doğrudur.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijFVtl5zKttS_m29goDJNYjzmW27gblB5N-BXLQAZ8Ouro36f_OZrC0_hdbqjWgdb7wgpj2UtGIOXVFFN3W7S-GEQQLYyxkx57yzYZso4-WYVW8qwUzpF3NnxEZt5GwKZqaeBm6mcgzQ/s1600/IMG_7303.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijFVtl5zKttS_m29goDJNYjzmW27gblB5N-BXLQAZ8Ouro36f_OZrC0_hdbqjWgdb7wgpj2UtGIOXVFFN3W7S-GEQQLYyxkx57yzYZso4-WYVW8qwUzpF3NnxEZt5GwKZqaeBm6mcgzQ/s320/IMG_7303.JPG" width="304" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Şekil A :)</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
27 Mayıs 2016 günü ikili test yaptırmak üzere hastanemize geldik. İkili test için aç karnına olmak gerekmiyor hatta doktorumuz özellikle kahvaltı yapıp gelmemi istedi. Bende güzelce kahvaltımı yaptım, hatta sarelleli ekmeğimi yeyip bol bol da su içtim :) Her zamanki ultrason makinası kullanılarak, karından ense kalınlığı, boy, kol, kafa gibi ölçümler yapıldı. Ense kalınlığı olması gereken değerler içerisindeymiş. Pambık 4,5 cm i geçmiş. Kolu, bacağı kıpır kıpır. Hatta ultrasondayken birkaç kez zıpladı, zıplayan bebek yapmışlar :) Bir maşallahınızı alırım. Sanırım Sarelle işe yaramış. İkili testin tamamlanabilmesi için, kan vermek de gerekiyor. Bir tüp kan verdim. Sonuçlar yüzdelik değerler ile çıkacakmış. Bu değerler bebeğim Down sendromlu olma riskini gösteren değerler. Biz Kıbrıs'ta olduğumuz için, sonuçlar Ankara'daki bir laboratuvara gönderilecekmiş. Dolayısıyla sonuçlarımın gelmesi bir haftayı bulacakmış. (Yaklaşık 10 gün sonra kan sonuçlarım geldi. Çok şükür bebişin riski düşük değer olarak sayılıyormuş.)<br />
<br />
Doktorumuz fıldır fıldır hareket eden bebişimiz için cinsiyet tahmininde de bulundu. Ama kesin sonuç, 15 gün sonraki kontrolümüzde belli olacak.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">11. ve 12. Haftada Ben</span></u></i></b><br />
<br />
Yemeklere karşı iştahsızlığım devam ediyor ama yine de herşeyden azar azar yiyebiliyorum. Karpuzu usanmadan, bıkmadan yiyorum. Bu hafta ara ara sancı giriyor, saniyelik ama şiddetli. Şöyle bir irkiliyorum ama Allah'tan çok kısa sürüyor. Rahim büyüdüğü için bu tarz ağrılar normalmiş. Mide yanmalarım başladı. Ara ara reflüye benzer yanma oluyor. Göbeğim şişmesine rağmen, hala eski kıyafetlerimi giyebiliyorum. Hamile olduğumu bilmeyenlerden farkeden henüz olmadı.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">11. ve 12. Haftada Pambık</span></u></i></b><br />
<br />
Ses tellerin oluşuyormuş, esniyormuşsun, çeneni oynatıyormuşsun. Hatta baş parmağını emiyorrmuş benim pambığım. Bu haftalarda çok hızlı büyüyormuşsun kuzucuk. Uyusun da büyüsün.<br />
<br />
<i><b><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b></i><br />
<br />
Yapılan testlerin sonucunu beklemek ne kadar endişe vericiymiş. 10 gün boyunca, her ne kadar içimi ferah tutmaya çalışsam da, ya sonuçlar riskli çıkarsa diye içim içimi yedi.<br />
<br />
<br />
Doktorumuz, ilk üç ay boyunca kullandığım Folik Asiti artık bırakabileceğimi söyledi. Bir sonraki kontrole ve testlere kadar herhangi bir hap kullanmama gerek yokmuş. Sağlıklı beslenebildiğim ve bulantım olmadığı için, vitamin de olsa gereksiz yere hap vermemesine sevindim açıkcası. Doktorumu seviyorum ;)Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-88285662420537697692016-05-26T15:21:00.002+03:002016-05-26T15:22:22.777+03:00Erken Hamilelik Belirtileri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoCDb38XM0-zTUw3Knpxqxy8kC42RSCmU5pnVkNR3mDtS1IJCl98vCr_QMiO0Pwow_voJ28mUYFu1vL194s35-8S64wWm-8nKRKzDnFUD6Ftd9HB9eRW1y7Xct0L3P7Obsc58k1_xMfw/s1600/depositphotos_108934292-Vector-illustration-signs-of-pregnancy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoCDb38XM0-zTUw3Knpxqxy8kC42RSCmU5pnVkNR3mDtS1IJCl98vCr_QMiO0Pwow_voJ28mUYFu1vL194s35-8S64wWm-8nKRKzDnFUD6Ftd9HB9eRW1y7Xct0L3P7Obsc58k1_xMfw/s400/depositphotos_108934292-Vector-illustration-signs-of-pregnancy.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Henüz ilk hamileliğim olmasına rağmen, gebelik testi yaptırmadan çok önce, erken hamilelik belirtilerini hissetmeye başlamıştım. Bazı kadınlarda hamilelik belirtisi hissedilmezken, bazılarında ise açıkça belli oluyormuş. Sanırım ben ilk andan itibaren, hissedenlerden oldum. Belirtiler adet dönemi öncesi belirtiler ile karıştırılabiliyor denilse de, testte çift çizgiyi görmeden emin olamazsınız denilse de, vücudumdaki farklılıkları fark edememem imkansızdı.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">Karın ve Kasıklarda Batma, Sancı :</span></u></i></b> Normalde adet döneminden 2-3 gün önce olan hafif sancı ve ağrılarım, BAT'tan (Beklenen adet tarihi) yaklaşık 10 gün önce ve çok şiddetli oldu. İki gün boyunca kıvrandığımı hatırlıyorum. Hamile olabileceğimden şüphelendiğim için ağrı kesici kullanamadım. Mecburen, bitki çayları, sıcak su torbası ve istirahat ile geçmesini bekledim.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">Memelerde Büyüme ve Hassasiyet :</span></u></i></b> Yine BAT'tan 10 gün önce başlayan ve 9. haftalara kadar süren, memelerde hassasiyet oluştu. Dokunulmuyor, birine sarılsam dahi acıyordu. Buna, büyüme de eklendi. Bariz bir şekilde iç çamaşırına sığmamaya başladı. Bunun çaresini de eve gelir gelmez çamaşırı çıkartmakta buldum.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">İştahın Açılması : </span></u></i></b>İlk bir ay, henüz hamileliğim resmiyete dökülmemişken, yeyip, yeyip doymama durumum oluştu. Yemek yedikten 15 dakika sonra, sanki hiç yememiş gibi oluyordum, midem kazınıyordu. Engellenemeyen bir açlık... Az az, meyve, kuruyemiş ağırlıklı beslenerek, bol su içerek bu iştah dolu günlerin bastırılmasını sağladım.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">Sık İdrara Çıkma : </span></u></i></b>Ofisimizdeki tuvalet hemen yanı başımızda bulunuyor. Gün içerisinde yarım saatte bir wc ihtiyacım doğuyordu. Varın siz düşünün gerisini. Ağızda kuruluk, hararet ve su içme isteği olduğu için, mecburen su içiyordum. İçtikçe tuvalet yolları taştan :) Baktım başa çıkamıyorum, artık işte wc ye gitmekten yoruldum, ofiste içtiğim suyu azalttım ve ufak yudumlar ile tüketmeye çalıştım. İçmem gereken suyu ise eve gittiğimde, geceye kadar içiyordum. Tabi onda da gece uykularımı bölen tuvalet ihtiyaçları doğuyordu. Ben bu ayarı tutturana kadar 9. haftaya ulaştım. 9. haftadan sonra idrara çıkmalarım azaldı ve böylece bir nebze olsun rahata kavuştum.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">Ruhsal Değişiklikler, Stres, Gerginlik : </span></u></i></b>Çok fazla yaşamamakla birlikte, bazı günler yanıma kimse gelmesin, kimse soru sormasın, benimle mümkünse konuşmasın isteğim oluyordu. Evde olan en ufak şeylere bir kaç kez aşırı tepki gösterdim. Ama çok şükür ki, bir elin parmağını geçmeyecek olaylardı bunlar. Stresi ve gerginliği, kafamı hep bir şeylerle meşgul ederek, kitap okuyarak, boyama yaparak, evdeki kuşlarımızla ve çiçeklerimizle ilgilenerek ve sık sık temiz havada yürüyüş yaparak aşabildim.<br />
<br />
<b><u><i><span style="color: magenta;">Kahverengi Lekelenme: </span></i></u></b>BAT'tan 3-4 gün önce adet kanamasına benzemeyen, kahverengi lekelenmeler olmuştu.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">Gaz : </span></u></i></b> İlk 1 ay içerisinde inanılmaz gaz sorunum oldu. Karnım sürekli bir guruldama halinde, zaten şişti, ama asıl sorun sürekli gazın çıkmak istemeseydi :) 2. ve 3. ay itibariyle şişkinlik ve gaz sorunu devam ediyor ama en azından hafifledi ve kontrol altına alındı :)<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">İdrarın Renginde ve Kokusunda Değişme :</span></u></i></b> Yine BAT'a yakın idrar rengi bulanıklaştı, kokusu değişti.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">Halsizlik ve Uyku İsteği :</span></u></i></b> İlk günlerde başlayıp, ilk trimesterın sonuna kadar bitmeyen halsizlik ve uyku isteği durumu. Normalde de uykuyu çok seven birisiyimdir ama bu karşı koyulamayan bir şey. Saat akşam 9 da uykuya yenik düşüyordum.<br />
<br />
Bu belirtiler, bende gerçekleşen henüz test yaptırmadan önce farkettiğim değişiklikler. Bunun dışında bazı kadınlarda baş dönmesi, mide bulantısı, kokulara karşı hassasiyet, yiyeceklerden tiksinme, sivilce artışı da yaşanıyormuş.<br />
<br />
Hamilelik, en başından itibaren oldukça zorlu bir süreç vesselam...<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-21468121814445212402016-05-18T14:33:00.001+03:002016-05-26T09:41:07.168+03:009. ve 10. Hafta - İlk Kan Testi Kontrolleri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8UAEb5vHNfnrM_P0o6MUS2AXP-P3w1STNhXdMtNwwNBd3kcys0THMLM3QlleNYxMjmI0Ql89Pio7WWexPYVxHpqbijB_oBZEXuO3hDV-la2O5hOE289LuaAEd-LDlH7aR7zAqEE33eg/s1600/IMG_5859.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8UAEb5vHNfnrM_P0o6MUS2AXP-P3w1STNhXdMtNwwNBd3kcys0THMLM3QlleNYxMjmI0Ql89Pio7WWexPYVxHpqbijB_oBZEXuO3hDV-la2O5hOE289LuaAEd-LDlH7aR7zAqEE33eg/s400/IMG_5859.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Geçen doktor randevumuzda, bebeği ve kesesini gördükten sonra, doktorumuz "Artık ufaklığın sağlıklı olduğunu gördüğümüze göre, kan testlerini yapabiliriz" demişti. Pambık biraz daha büyüsün diye 15 gün sonraya randevu verdi. Kan testleri aç karnına yapıldı, sonuçları ise aynı gün içinde çıktı. Peki ilk kan testimde hangi değerlere bakıldı?</div>
<br />
<b>Glukoz (Açlık)</b><br />
<b>Üre</b><br />
<b>Kreatinin</b><br />
<b>ALT (SGPT)</b><br />
<b>AST (SGOT)</b><br />
<b>Hemogram</b><br />
<b>TSH</b><br />
<b>Serbest T4</b><br />
<b>Toksoplazma IgG</b><br />
<b>Toksoplazma IgM</b><br />
<b>Rubella IgG (Kızamıkçık)</b><br />
<b>Rubella IgM (Kızamıkçık)</b><br />
<b>HBs Ag</b><br />
<b>Anti HCV</b><br />
<b>Anti HIV</b><br />
<b>VDRL (Kalitatif)</b><br />
<b>Kan Grubu ve Rh Tayini</b><br />
<br />
İlk testler diğer özel hastanelerde ne kadar tutuyor bilmiyorum ama KKTC'de benim hastanemde, <b>indirimim</b> ile birlikte şu şekilde bir fatura çıkarıldı: <b>597 TL</b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5a1BEZUFqv_gEHgRKwoWQ-i6FSTw4oW60SVJ62N2YLt7v6ctWBhxduROGjf80FcCDSMpZBnMnWA5GZB6ojMHZ4ZpO-nM3_TQ7IK4pa9zJxydNwmsaAKZ9rhE2ObUnJ297tqPC8m6CZg/s1600/IMG_7220.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5a1BEZUFqv_gEHgRKwoWQ-i6FSTw4oW60SVJ62N2YLt7v6ctWBhxduROGjf80FcCDSMpZBnMnWA5GZB6ojMHZ4ZpO-nM3_TQ7IK4pa9zJxydNwmsaAKZ9rhE2ObUnJ297tqPC8m6CZg/s400/IMG_7220.JPG" width="193" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Biz 9 aylık tüm tetkikleri ve kontrolleri içeren, "Gebelik Takip Paketi" satın aldık. O nedenle artık tek tek fiyatlar ilgi alanımızdan çıktı.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kan sonuçlarımın hepsi <b>normal değerlerde</b> çıkmış. Hatta doktorum çok beyaz tenli olduğum ve biraz solgun göründüğüm için, beklentimin üzerinde iyi değerlerin dedi. <b>Tiroitlerimde</b> sorun yok. <b>Kızamıkçık</b> bağışıklığım görünüyor, küçükken geçirmişim. (Su çiçeğini, kaba kulağı hatırlıyordum ama kızamıkçığı hatırlamıyordum, anneme sorayım bir :) <b>Toksoplazma</b> yani çiğ etten, salam, sosisten, kedi pisliğinden bulaşabilen bir hastalık. Sağlıklı yetişkinlerde sorun teşkil etmiyormuş ancak, gebelikte bebeğe geçmesi, bebeğin kör, sağır, zeka geriliği yaşamasına ve düşük, erken doğuma neden olabiliyormuş. Genelde kedi-köpek besleyenlerin bağışıklığı oluyormuş ancak bende bağışıklık çıkmadı. Şükür ki, vücudumda bu bakteriye de rastlanmadı. Ama bağışıklığım olmadığı için, çiğ etten, sosis, salamdan, kedi köpek pisliği bulaşabilecek ortamlardan uzak durmaya, sebzeleri sirkeli su ile yıkamaya devam etmem gerekiyormuş. <b>Aids</b> gibi bulaşıcı hastalığım yok çok şükür. Zaten KKTC'de yabancı uyruklu sayıldığımız için her yıl <b>Aids ve Hepatit</b> gibi bulaşıcı hastalıkların taramasını yaptırıyoruz. Eğer çıkarsa, çalışma iznimiz iptal edilip, sınır dışı ediliyoruz. <b>Kan Grubum</b>, ehliyetim olduğu için belliydi : <b>B Rh + </b> Ama birçok hastada, ehliyette yazılı olan kan grubu yanlış çıkabiliyormuş. Düşünsenize Allah korusun kaza geçiriyorsunuz acil müdahale olacak.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Benim kan grubum, doğru çıktı. Kan grubu sınıfım pozitif olduğu için eşimin kan grubuna bakmaksızın,<b> kan uyuşmazlığımız</b> da olmamış oldu. Eğer benim negatif, eşimin pozitif olsaydı, uyuşmazlığımız olacaktı.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kan sonuçlarından sonra Pambığı görmek için ultrasona bakıldı. <b><i><span style="color: red;">10 Mayıs 2016 tarihinde, 9+2 haftalıkken bizim pambık 2,36 cm olmuş.</span></i></b> Ne çabuk büyüyor maşallah. Kalbi dakikada ortalama<b> 160 kez </b>atıyor. Haftası ile uyumlu bir gelişmesi varmış. Şükürler olsun. Minnacık bir insan var orada ama usg de kalp atışı hareketi fark ediliyordu. Hatta bacakları mini minnacık ama belirgindi koca kafamın :)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Doktorumuzdan <b>12. haftada</b> gitmek üzere 15 gün sonraya randevumuzu aldık. <b>İkili test </b>yapılacakmış. Yani ense kalınlığı ölçümü ve down sendromu sonuçlarına bakılacakmış.</div>
<br />
<b><u><i><span style="color: magenta;">9. ve 10. Haftada Ben</span></i></u></b><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Hafif hafif kasıklarda ağrı olmasa, üzerimden tır geçmiş gibi yorgunluk ve uykusuzluk halim olmasa, hamileyim demeyeceğim. Çok şükür şu haftaya kadar ne öğürme, ne bulantı, ne yaşam kalitemi etkileyecek bir şey oldu. Ben böyle dedikçe Aşk, kendine<b> nazar değdireceksin </b>deyip duruyor. Olmaz bir şey inşallah. Allah'a emanetiz. Yemekler ile ilgili iştahsızlığım devam ediyor ama yine de canımın istediği herşeyi yiyebiliyorum. Bu haftaki favorilerim lahmacun, simit, kumpir, peynir, karpuz ve acı biber. <b>Peyniri </b>canım çok istiyor, ama öyle beyaz peynir değil, Cheddar, Edam, Gouda olacak. Hiç birini bulamazsam, kaşar peyniri de olsa yeter. Annemin karnından <b>Cheddar</b> peyniriyle mi doğmuşum mübarek :) <b>Tombik acı biber</b>... Görünce ağzım sulanıyor resmen. Midemin yanmayacağını bilsem, kahvaltıda da yemek istiyorum. 2 günde bir kavanozu bitireceğim az kaldı. Ama turşu istemiyorum mesela, <b>acı biber</b> olacak sadece. Şimdi bu duruma göre, <b><i>ye ekşiyi doğur Ayşe'yi ise, ye tatlıyı doğur Hakkı'yı ise, ye acıyı doğur ....?</i></b> Neyi acaba? Hacıyı mı bacıyı mı bilemedim gitti :)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<br />
<span style="color: magenta; font-style: italic; font-weight: bold; text-decoration: underline;">9. ve 10. Haftada Pambık</span><br />
<span style="color: magenta; font-style: italic; font-weight: bold; text-decoration: underline;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Sevgili Pambığım, ellerini ve bacaklarını oynatabiliyorsun artık. Hayır minnacık şeysin bir de hıçkırabiliyorsun, gülesim geliyor :) El ve ayak parmakların da artık tamamen birbirinden ayrılmış. Kemik oluşumun da başlamış, köprücük kemiğin var ya, işte o gelişiyor minnak. Ben en çok parmak izinin oluşmuş olmasına şaşıyorum. Hangi elini kullanacağın da artık belli, ben sağlak, Aşk sağlak olduğuna göre sen de sağlaksındır herhalde. Bir de tekme atmaya başlamışsın. Popçu mu olacaksın, topçu mu olacaksın :) Daha çok miniksin anlayamam tekmelerini ama büyüyünce acıtmadan vur tamam mı? Ve artık embriyo demiyor doktor amca sana, büyüdü o, koskocaman fetüs oldu diyor. Hey maşallah.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<b>12 Mayıs Perşembe </b>sabahı yani kontrolümden 2 gün sonra her zamanki gibi sabaha karşı 4 sularında wc ye gitmek için uyandım. Gittiğimde bir baktım ki, kanamam var hem de pıhtı şeklinde. Hiç bir ağrım, belirtim de yoktu. Açıkçası çok korktum. Eşimi uyandırdım, hastaneye gittik hemen. Nasıl bir korkuydu anlatamam size. Hastaneye vardığımızda, hemen yatışa aldılar beni, doktoruma ulaştılar. Sağ olsun gecenin 5'inde cevap vermiş. Yapılması gerekenleri söylemiş. Hemşire damar yolu açtı, önlem amaçlı serum bağladı. Bir de kalçadan düşük önleyici, kanamayı durdurucu iğne vurdu. İğne çok acıdı ve yaktı ama üzüntümden onu dert edecek halde değildim. Bana hemşireler soruyor, ne kadar kan geldi, yarım su bardağı? bir su bardağı? O kadar değildi, yarım çay bardağı kadardı tahminim. Sonrasında hemşire sakinleştirdi bayağı beni, merak etme diye. Ama usg ye girip bebeğin sağlıklı olduğunu görene kadar ne yapsam endişem geçmeyecekti.<br />
<br />
Yaklaşık 2 saat sonra doktorum geldi. Beni hemen ultrasona aldı. Pambık oradaydı işte... Pıt pıtlarıda gayet iyiydi. Kesede de kanama yoktu, eee neredeydi bu kanama? Çok şükür kesede de, bebekte de bir şey yoktu. Doktor bir süre daha kanamanın devam edebileceğini, endişe etmememi istedi. Hamileliğin ilk 3 ayında bu şekilde kanama olabiliyormuş. Ben daha önce olmasını beklerdim ama 3 aydan sonra olmasından iyidir dedi. Endişelerimiz azalmış bir şekilde ayrıldık.<br />
<br />
<b><u><i><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></i></u></b><br />
<br />
Düşük korkusu çok zor bir şeymiş. Allah'ım tüm bebek bekleyenlere sağlıklı hamilelikler geçirmesini ve bebeklerini sağlıkla kucağına almasını nasip etsin. Amin.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-32650601948039562792016-05-16T16:40:00.005+03:002016-06-15T11:19:55.987+03:008. Hafta - Pambık ve Pıt Pıtlar<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuVrzMmZ7q6JZ-u_cTc1VcHsKow06T5wy1MVgxA5IKnejEXOjha0QdOgzOgT8NxOaLdinw_KfaD3-AIW2DDCHMdo4Ap_vTzoMy48Swyzmllc7-C5VmTHwrW40rrsygM0bFRgYEL10YHg/s1600/stock-vector-pregnant-announcement-couple-vector-cartoon-vector-cartoon-of-a-pregnant-couple-file-type-204115366.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="381" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuVrzMmZ7q6JZ-u_cTc1VcHsKow06T5wy1MVgxA5IKnejEXOjha0QdOgzOgT8NxOaLdinw_KfaD3-AIW2DDCHMdo4Ap_vTzoMy48Swyzmllc7-C5VmTHwrW40rrsygM0bFRgYEL10YHg/s400/stock-vector-pregnant-announcement-couple-vector-cartoon-vector-cartoon-of-a-pregnant-couple-file-type-204115366.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
6+1 'de keseyi gördükten sonra, 10 gün sonraki randevuda, doktorumuz bebeği ve kalp atışlarını duymayı beklediğini söylemişti. Bu arada kese olup da, bebeğin olmadığı yani kesenin boş olduğu gebeliklerin olabileceğini öğrendim. Olumsuz ihtimalleri düşünmekten 10 gün nasıl zor ve uzun geçti bilmiyorum. Bu günden itibaren olumsuz düşünceleri aklıma getirerek kendime dert edinmeyi yasaklıyorum. İyi düşüneceğim ki, Allah'ın izniyle iyi olsun.<br />
<br />
<br />
28 Nisan 2016 Perşembe günü, Aşk ile 2. doktor randevuma gittik. Doktor bizi hemen ultrasona aldı, bakalım ufaklık ne yapıyormuş, görelim dedi. Ve <b><i><span style="color: blue;">7+4 'teyken, karından ultrason ile, sadece 1,03 cm'lik mini minnacık pambığımı gördük. </span></i></b>Küçücük bir kese içinde minnacık bir insan. Sonra kalp atışını dinletti bize, pıt pıt, pıt pıt... Ne kadar da hızlı. Onu duydukça ben daha da heyecanlandım. Ama bir baktım ki, Aşk benden de heyecanlı, şaşkınlıkla ekrana bakıyor :)<br />
<br />
<br />
Çok şükür ki, bebeğin de benim de durumumda endişe edilecek bir şey yokmuş. Ne kadar da güzel ve rahatlatıcı bir haber... Bu nedenle nasıl besleniyorsam, ne yapıyorsam, yapmaya devam edebilirmişim.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWHnBq7HgkG_82d6NJXwONhH_HyDnSnSwFdEeY7aUXDxcHIKbj_iWRX-RULku8Q09DeTxZt66L-n8oeb8fMTxCD3kT2MfmaLUDbVt6yZiFzwVKynSRd9EE-LZCsJl_U8dtM9PmTMDEcA/s1600/IMG_7256.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWHnBq7HgkG_82d6NJXwONhH_HyDnSnSwFdEeY7aUXDxcHIKbj_iWRX-RULku8Q09DeTxZt66L-n8oeb8fMTxCD3kT2MfmaLUDbVt6yZiFzwVKynSRd9EE-LZCsJl_U8dtM9PmTMDEcA/s400/IMG_7256.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="color: magenta;"><u><b><i>8. Haftada Ben</i></b></u></span><br />
<br />
Gaz problemi nedeniyle göbeğim inanılmaz şişti. Yoğun bir şekilde yorgunluk hissetme ve uykuya düşkünlüğüm devam ediyor. Geceleri bazen kabusla uyanıyorum, sonra da uzun süre uyuyamıyorum. Tam uyudum dediğimde, işe gitmek için kurduğum alarmım çalıyor. İş yerinde de bastırmaya çalıştığım hep uyku hali. Şu 3 aya kadar çaktırmamayı başarabilirsem, 3 ay sonunda iş arkadaşlarıma söyleyeceğim.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: magenta;">8. Haftada Pambık</span></u></i></b><br />
<br />
Pambık, dilin, dudakların, burnun gelişmeye devam ediyormuş. Göz kapakların da oluşuyormuş. Dişlerin de oluşmaya başlıyormuş, ne ilginç değil mi? Doğduktan aylar sonra çıkacaklar ama şimdiden oluştu bile. Daha hissedemiyorum ama, ilk hareketlerini yapmaya başlamışsın bile. Yap pambığım yap, hopla zıpla, meydan boş nasılsa, sana tahsis edildi :)<br />
<br />
<span style="color: magenta;"><u><i><b>Bu Haftanın Sözü</b></i></u></span><br />
<br />
Bir soğukluk, iştahsızlık geldi birçok yiyeceğe karşı. Çikolatayı bile yemek istemiyorum. Hamilelikten önce, gün gelecek çikolatayı canın istemeyecek diye söyleseler, inanmazdım :)<br />
<br />
<br />
<br />
Doktorumuz ilk kan testlerimi yapmak için, 15 gün sonraya randevu verdi. Aç karnına gideceğim. Bakalım 15 gün sonra 1 santimlik pambığım ne kadar büyümüş olacak?<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-83639712675646358352016-05-10T15:47:00.000+03:002016-05-10T15:47:01.079+03:007. Hafta - Kese Göründü<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGnW7O4ZeO7Z95fpBqWsDKb2wHL3W2k9XVm2UnwOB49o_4NMnNyh-_dEo9Xf51ssM4OiywIA0glpmITHFyngl1wnIqfZlS__GqU-Cq94gRPa7urQpe7q802MSg4Mq6kuK8-ln1X2URhw/s1600/free-baby-elements-vector.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGnW7O4ZeO7Z95fpBqWsDKb2wHL3W2k9XVm2UnwOB49o_4NMnNyh-_dEo9Xf51ssM4OiywIA0glpmITHFyngl1wnIqfZlS__GqU-Cq94gRPa7urQpe7q802MSg4Mq6kuK8-ln1X2URhw/s400/free-baby-elements-vector.png" width="400" /></a></div>
<br />
Gebeliğin kanıtı kan tahlillerinden sonra ilk doktor randevum 18 Nisan 2016'da oldu. Yani SAT'a göre 6 hafta ve 1 günlükken. Doktor kan testini gördükten sonra, bizi ultrason odasına aldı. Aşk'ta ben de çok heyecanlıydık.Ultrason için sedyeye uzandığınızda, doktor karnınıza özel sıvıdan sürüyor ve ultrason aparatıyla karnınıza hafif bastırarak yerini arıyor. <b><i>6+1 de karından ultrason ile sadece 0,96 cm olan o keseciği gördük.</i></b><br />
<b><i><br /></i></b>
Çok değişik bir duygu, tarif etmek zor. Pambık, usg de görünmeyecek kadar ufak ama herşeyin yolunda gittiğini gösteren kese işte orada.<br />
<br />
İlk randevuda doktor hamilelik geçmişinizi, hayat alışkanlıklarınızı, şikayetlerinizi soruyor. Eğer düşük vb. sorunlar daha önce yaşandıysa, ona göre ilaç vb. tavsiyeleri oluyor. Benim ilk gebeliğim ve çok şükür ki daha önce herhangi bir düşük hikayem olmadı. O nedenle, belki de her hamile için geçerli olan tavsiyeleri bana da şu şekilde verdi:<br />
<br />
<br />
<ul>
<li>Günde 1 kere folik asit içmelisin. Bu ilk 3 ay bebeğin gelişimi açısından çok önemli.</li>
<li>Çiğ etten, iyi yıkanmamış sebze-meyveden, güvenmediğin yerlerde yemek yemekten sakınmalısın.</li>
<li>Bol bol su içmelisin.</li>
<li>Sigara-alkol yok. Günde 1 fincan kahve içilebilir.</li>
<li>Kedi-köpek pisliği olabilecek yerlerden mümkün olduğunca uzak durmalısın. Eğer evcil hayvanınız varsa, temizliğini, kumunu değiştirmeyi başka birine devretmelisin.</li>
<li>Geri kalan herşeye, daha önce nasıl devam ediyorsan, öyle devam edebilirsin.</li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<div>
<u><b><span style="color: magenta;">7. Haftada Ben</span></b></u></div>
<div>
<u><b><span style="color: magenta;"><br /></span></b></u></div>
<div>
Ara ara kahverengi akıntılarımın olması beni korkutmuştu. Ancak doktorum bunun normal sayılabileceğini, kırmızıya dönmedikçe sorun teşkil etmeyeceğini söyledi ve beni rahatlattı. Kasıklarda hafif batmalar var. Uyku isteği, yorgunluk hat safhada devam ediyor. Bulantı yok, kusma yok, yuppii :) Bazı kokular rahatsız edebiliyor beni. Sanki wc'ye gidişlerim de azaldı. Ohh oh iyi :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b><u><span style="color: magenta;">7. Haftada Pambık</span></u></b></div>
<div>
<b><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b></div>
<div>
Böğürtleni andırıyormuşsun. Off çok da severim dalından yemeyi. Bu hafta göz rengini oluşturan pigmentasyon başlamış bile. İnşallah ileride baba diyeceğin Aşk gibi güzel masmavi gözlerin olur. Tamam, tamam sağlıklı olsun da, bana benzeyip ela da olsa kabul :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü</span></u></b></div>
<div>
<b><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b></div>
<div>
Canım en çok Vienetta çekiyor! Soğuk soğuk çikolatalı... Başka birşey yemesem de olur.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Doktorumuz, pambığımızı görmek ve pıt pıt kalp atışlarını duymak için 10 gün sonra tekrar çağırdı. Geç 10 gün geç, geç, geç...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-20406692483728335782016-05-06T16:57:00.002+03:002016-05-11T15:26:12.536+03:005. ve 6. Hafta - İki Çizgi<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhykSBOml8_DkiGo2pRAmHgtVtPRfKx22NRYjR61eJcDQ_Hmcas4khCLTIJNEA6qEOVQ8QCuhf6XHYyB43GoWShyphenhyphenV01wqYPDU0IBbc1pn9dKacfL-2kZuPdILv2W1gjlvPlNjE8jRCCjA/s1600/IMG_7228.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhykSBOml8_DkiGo2pRAmHgtVtPRfKx22NRYjR61eJcDQ_Hmcas4khCLTIJNEA6qEOVQ8QCuhf6XHYyB43GoWShyphenhyphenV01wqYPDU0IBbc1pn9dKacfL-2kZuPdILv2W1gjlvPlNjE8jRCCjA/s400/IMG_7228.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
5 Nisan 2016 Salı sabahı, testteki iki çizgi ile varlığını öğrendim. Aslında vücudumdaki değişikliklerden dolayı, bir şeylerin olduğunu hissediyordum. Fakat Pambığın bu kadar çabuk bizimle olmak isteyebileceğini de tahmin edemiyordum doğrusu. Emin olmak ve sevdiceğime sürpriz yapabilmek için, o gün kan testi yaptırdım. Kan testinde Beta HCG değerine bakıyorlar. Eğer 10'un üzerindeyse, hamileliğin varlığı belli olmuş oluyor. Benim sonucun 189 çıktı. Doktorumun da onaylaması ile gebeliğim kesinleşmiş oldu.<br />
<br />
Bu haberi sevdiceğime verebilmek için ne yapabileceğimi düşündüm. Ufak bir yenidoğan patiği/ayakkabısı alıp not ekleyerek hediye etmek! İşten öğle arası için çıktım, Lefkoşa'daki bildiğim neredeyse bütün bebek mağazalarını dolaştım. Yok... Cinsiyetsiz bebek patiği yok. Hepsi ya pembe, ya mavi, ya tamamen erkek bebek için, ya da süslü püslü kız bebek için üretilmiş. Ama bizim Pambığın cinsiyeti daha belli değil ki? Tam ümidimi kesiyorken, bir mağazada çok hoşuma giden sade, beyaz, şirin bir patik buldum. Hem de zilli. Pambık ilk hareketlerini yaptığında çın çın ses çıkartacak :)<br />
<br />
<br />
Patiği hemen satın aldım ve paketledim. İçine de bir not düştüm:<br />
<br />
"<span style="color: #6fa8dc;"><b><i>Sevgili Babacığım, Daha Çok Miniğim. Benim İçin Dua Et De, Sağlıkla Geleyim..."</i></b></span><br />
<br />
O gün yemeği eşimle dışarıda yedik. Hiç beklemediği anda, sana hediye aldım ki, diyerek uzattım. Açınca ve notu okuyunca ilk başta inanamadı.<br />
<br />
-- Ne yani şimdi ben baba mı olacağım?<br />
<br />
-- Eee... Yani, bana inanmadıysan bak kanıtı burada. (Test sonucunu uzattım.)<br />
<br />
-- ?!?!?!?!<br />
<br />
<br />
Sonrası mutlu, sonrası sevinçli, bulutların üstünde...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK4oVXv6WHCojbGateOxqJ2RpZSQgEOq-UvEMKqugCzxLF1-6fuTDDh3DnRb34CnsRPIJVYVM8uWhJUms06L60dpNNi4jriYSnEXNe_VSXIXjJXoUkQGdehZoJm76Ju7Ge9vw8N6weTQ/s1600/20160507_0905246.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="337" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK4oVXv6WHCojbGateOxqJ2RpZSQgEOq-UvEMKqugCzxLF1-6fuTDDh3DnRb34CnsRPIJVYVM8uWhJUms06L60dpNNi4jriYSnEXNe_VSXIXjJXoUkQGdehZoJm76Ju7Ge9vw8N6weTQ/s400/20160507_0905246.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b><u><span style="color: magenta;">5. ve 6. Haftada Ben</span></u></b><br />
<b><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>
En büyük problemim gaz sıkıntısı ve sık idrara çıkma. Ofiste resmen yarım saatte bir wc ye gitmem gerekiyor. Su içmek istiyorum, ağzım kuruyor, wc ye gitmem gerekecek diye korkuyorum :) Onun dışında kasıkta iğne gibi batma, belime vuran ağrılar, göğüslerde şişkinlik ve hassasiyet. Ama hiçbirisi dayanılmayacak gibi değil. Çok Şükür...<br />
Kendime NOT: Hamilelik serüvenime 1,74 boy, 64 kilo ile başlamış bulunmaktayım.<br />
<br />
<b><u><span style="color: magenta;">5. ve 6. Haftada Pambık</span></u></b><br />
<b><u><span style="color: magenta;"><br /></span></u></b>
Pambık daha susam kadarmışsın. Beynin omuriliğin, sinirlerin ve omurgaların oluşmaya başlamış. Kalp ve dolaşım sistemin de oluşuyormuş. Ve daha sadece 6-8 mm kadarmışsın. İnsanın aklı ermiyor. Bir susam tanesinde bu kadar gelişmenin olabileceğine.<br />
<br />
<br />
<b><u><span style="color: magenta;">Bu Haftanın Sözü </span></u></b><br />
<br />
Çok yorgun hissediyorum, uykuya doyamıyorum.<br />
<br />
<br />
İnşallah 9 ay boyunca takibimi yapacak olan doktoruma karar verme aşamasındayım. Haftaya randevum var. Herşey yolunda giderse, bakalım Pambığın kesesini görebilecek miyiz?<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5873254832792577400.post-25441139833465882852016-05-05T14:58:00.000+03:002016-05-05T15:03:47.270+03:00Merhaba 3 kişilik Hayat<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYGJyY2KO3nyxkoGR1E9N3QDgD7hwfYG4aiWCxdys_M0f6NAbe7ppeKNmml2kiwqdVYmR9iRX4X7feSj1HYgXDpmVrFix0HW2icmLrHgc1cdxK2OiciGBMJXZfKyM4a8A0Chl7wWyR7g/s1600/family-owls-owlet-blue-background-34678118.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="393" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYGJyY2KO3nyxkoGR1E9N3QDgD7hwfYG4aiWCxdys_M0f6NAbe7ppeKNmml2kiwqdVYmR9iRX4X7feSj1HYgXDpmVrFix0HW2icmLrHgc1cdxK2OiciGBMJXZfKyM4a8A0Chl7wWyR7g/s400/family-owls-owlet-blue-background-34678118.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">İçimde büyüyen, mini minnacık bir<b> pambık</b> var :) Daha çok ufak, hatta ultrasonlarda gördüğüm, duyduğum haricinde henüz varlığını hissedemiyorum bile. Ama orada, Allah'ın izniyle sağlıcakla büyüyecek, biliyorum. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Sevgili eşim, bitanemle, aşk ile hayatımızı birleştireli tam 3,5 yıl oldu. 3,5 yıl boyunca, hislerimize, hissettiklerimize güvenip, hiç bebek isteğinde olmadık. Ama bir zaman geliyormuş ve insan kendini bir bebeğe sahip olmaya hazır hissediyormuş.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Biz de artık hazır hissediyoruz dedikten tam 1 ay sonra geldin bize. Sende mi büyük bir hevesle bekliyordun acaba gelmeyi? Gönülden isteyerek, dileyerek, bir aşk bebeği olarak hiç bekletmeden geldin, Şükürler olsun.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">En büyük hayallerimden biriydi, senin için tutacağım bir <b>günlük</b>. Şimdi bir yandan, inşallah ileride sana verebilmek üzere günlüğünü tutuyorum, bir yandan da bu mutluluğu, bu heyecanı herkesle paylaşabilmek için büyük bir hevesle bu <b>bloğu</b> hazırlıyorum...</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Pambığım</b>, dilerim sorunsuz bir hamilelik süreci geçirip, seni sağlıkla kucağımıza alabiliriz. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Bu süreçte sizler de benden dualarınızı, iyi dileklerinizi, tecrübelerinizi ve desteklerinizi esirgemezsiniz değil mi?</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Sevgilerle.</span><br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/14719313051919915609noreply@blogger.com0